وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
درود بر فرشتگان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) پروردگارا! فرشتگان مطيع و معصوم تو را درود گويم كه يك لحظه از تسبيح و تقديس تو غفلت نورزند و از اداى عبوديت خويش در پيشگاه الوهيت تو كوتاهى نياورند.
آنچنان واله و شيدا باشند كه خود نبينند و خويش نشناسند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) درود بر «اسرافيل» ملك مقرب تو كه به فرمان تو آماده است،
تا چه هنگام فرمان تو فرود آيد و نوبت به «نفخه صور» فرا رسد.
تا در آن هنگام بىدرنگ به «صور» بدمد و هنگامهى رستاخيز بر پاى گردد.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) درود به «ميكائيل» فرشتهى عالىمقام و عظيمالشان تو كه به پاداش طاعت خويش در مشهد جلال و جمال تو مقرب و مويد مانده است.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) درود بر «جبرائيل» كه بر وحى تو امين است و در ميان ملائكهى آسمانها مطاع و معزز و معظم و در درگاه تو مقرب است.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) درود بر آن روح مقدس كه حجاب دار حريم قدس تست.
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) درود بر آن روح گرامى كه با عالم «امر» تو آشناست. فصل عليهم و على الملائكه الذين من دونهم من سكان سماواتك و اهل الامانه على رسالاتك.
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) كه هرگز از عبادت مستمر و از ذكر مستدام خويش خسته نگردند و هرگز از جناب كبرياى تو روى برنتابند.
نه شهوت دارند تا به وسوسهى اشتهاى خويش اغوا شوند و نه غضب مىشناسند تا خشم گيرند و از تماشاى جلال و جمال تو چشم بپوشند.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) حيران و هراسان، سرافكنده و مطيع، اميدوار و بيمناك، همواره غرق در قلزم فكر و مست از رحيق ذكر.
نعمت تو بشمارند و در شمارش نعماى عظام تو عاجزانه دربمانند و سر تواضع و تسليم در مقام عظمت تو فرود بياورند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) هنگامى كه نگاه حيرت زدهى خويش را به شرارههاى دوزخ اندازند بر خويش بلرزند و اعتراف كنند كه:
سبحانك ما عبدناك حق عبادتك.
با اين همه ذكر و فكر و رضا و تسليم و تسبيح و عبادت باز هم حق بندگى را در برابر خداوندى تو ادا نكردهايم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) خداوندا بر آنان درود باد و بر فرشتگان روحانى تو و ستايندگان صميمى تو و رازداران محرم تو و پيامبران آسمانى تو و امناى وحى و الهام تو
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و گروه گروه از فرشتگان تو كه در مقام اطاعت و عبادت مست و محو باشند و بىنياز از خوردن و آشاميدن، پاك از شهوت و خشم، ذات اقدس و اعلاى تو را تمجيد كنند، درود فرستم.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و نيز صلوات و سلام تو بر فرشتگانى باد كه از آسمان به زمين بال كشند.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) ابرها را از افقى به افق ديگر برانند و قطرههاى باران و قطعههاى برف را از هوا به زمين آورند.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) بر فرشتگان تو درود گويم كه غرش رعد و تابش برق را به فرمان تو در اختيار گرفتهاند.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) بر فرشتگانى كه كوهها را از انهدام و انقراض نگاه دارند.
بر فرشتگانى كه با رحمت و بركت از آسمان به زمين آيند و با حسنات و صالحات از زمين به آسمان پرواز كنند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) بر فرشتگانى كه به اراده تو بر تبهكاران شرارههاى نقمت و عذاب فرو بارند و كارنامههائى سياه از سيهكرداران به جهنم اندازند.
بر فرشتگان تو يكجا و يكباره صلوات و سلام باد.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) خداوندا! سلام بر فرشتگان تو كه آيت رحمت با خويشتن به هديه آورند.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) سلام بر فرشتگان تو كه گمراهان را به سزاى ضلالت و لجاجتشان رسانند.
(19) سلام و صلوات بر ملائكه تو كه در زمين شناخته شدهاند و صلوات و سلام بر فرشتگانى كه اهل زمين از نام و نشانشان خبر ندارند.
(20) خداوندا به فرشتگان خويش رحمت بى منتها فرست و بر كرم عظيم و كرامت عليايشان بيفزاى
(21) و در اين هنگام كه درود و سلام ما را با لطف عميم به سوى فرشتگان و ارواح مقربه و مقدسه اعطا فرمودهاى ما را نيز قرين رحمت و مرحمت فرماى و سپاس ما را با ستايش بى منتهاى ما در پيشگاه شامخ خويش بپذير. انك جواد كريم.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22)
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23)
(24)
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25)
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26)