دعای 36 ( دعا هنگام نظر به ابر و برق و شنیدن بانگ رعد ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا اين دو (رعد و برق) آياتى از قدرت بى‌نهايت تو مى‌باشد و هر دو در بقاء عالم امكان تاثير به سزايى دارند اين دو نيروى مرموز آسمانى مددكاران تو در زندگانى بشرى هستند كه به امر تو باران مى‌بارند يا باران غضب فرو مى‌ريزند يا آن قدر مى‌بارند كه عمارات و ابنيه و آدميان را تلف مى‌سازند. خدايا باران بد بر ما مباران و با اين دو نيرو لباس ضرر و بلا بر ما مپوشان‌

(2) خدايا بر محمد و آل او رحمت فرست و بر ما منافع سحاب و ابرها را فرود آور و بركت رعد و برق را افزونى ده و رنج و زيان آن را از ما دور گردان. خدايا آفتى به سبب آنها بر ما مرسان و معيشت ما را به وسيله‌ى آن دو نقص مفرما.

(3) خدايا اگر اين ابرها را براى عقوبت ما مانند بارانهاى عذاب و بمبهاى اتمى فرستاده‌اى و از روى خشم و غضب مامور كرده‌اى باز به تو پناه مى‌بريم از خشم تو و تضرع و زارى مى‌كنيم از غضب تو و مسئلت رحمت و عفو مى‌نمائيم پروردگارا اين خشم و غضب را به سوى مشركان بفرست و آسياى عذاب بر آنها را به گردش درآور،

(4) خدايا خشكى و خشكسالى شهر ما را مبدل به طراوت فرما و آب باران رحمت خود را بر ما ببار خدايا تنگى حوصله و سينه‌هاى خشك ما را به رزق خود زنده ساز، ما را به خود مشغول مساز و آن آب زندگى كه ماده‌ى بقاء هر موجودى است و مولد برف و باران است و اگر سالى نيايد قحط و غلاء ما را فرو مى‌گيرد بر ما بفرست. خدايا توانگر آن كسى است كه تو او را توانگر كرده باشى و سالم آن كسى است كه تو او را از قحطى و خشكسالى نجات داده باشى،

(5) پروردگارا كسى را قدرت دفع كردن بلا جز تو نيست و كسى از سطوت فرمان تو نمى‌تواند بيرون شود توئى آن كه به هر چه اراده فرمائى حكم مى‌كنى و هر چه بخواهى به هر كه ميل دارى مى‌دهى‌

(6) سپاس و ستايش تو را اى پروردگار كريم و رئوف كه ما را از عذاب مصون داشتى و از نعمت وافر خود متنعم ساختى. حمد و سپاس تو را سزاست كه زمين و آسمانت را فرا گيرد

(7) زيرا منت نهنده بر عالميان توئى كه همه‌ى موجودات ريزه‌خوار نعمت خوان تو هستند. تو نعمت وافر عطا مى‌كنى و آنها كمتر شكرگزارى دارند و باز به آنها منت مى‌گذارى و مى‌بخشى. خدايا كار تو نيكو و فعل تو جميل است آن عظمت و قدرت برازنده تو است كه يگانه و بى‌نظيرى. اى خدائى كه بر سرائر حال دانائى و بر ضمائر احوال بينائى و بر تغيير مال و سرنوشت توانائى و بر همه اقوال شنوائى پروردگارا هر كجا بخوانم آنجائى و از فرط ظهور در خفائى و از پرده‌ى اسماء و صفات آشكار و هويدائى و از ديدگان مردم ناپاك پنهانى قومى شده گرم جستجويت غافل كه تو در ميان جانى ديدار تو را محال دانند آن متكيان لن ترانى برخى گويند مى‌توان ديد ليكن نه بدين دو چشم فانى يا رب ز كرم مرا عطا كن چشمى كه ببينمت عيانى‌