دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) سپاس خداى را كه ما را به سپاس خود رهبرى فرمود، و از اهل سپاس قرار داد تا در برابر احسانش از شاكران باشيم و ما را بر اين كار مزد نيكوكاران بخشد.

(2) و سپاس خدائى را كه دينش را به ما عطا فرمود و ما را به ملتش اختصاص داد و در راههاى احسان خود پويا ساخت، تا به سبب نعمتش به سوى (سرمنزل) خشنوديش بپوئيم: چنان سپاسى كه آن را از ما بپذيرد. و به وسيله‌ى آن از ما خشنود شود،

(3) و سپاس خدائى را كه ماه خود (يعنى) ماه رمضان: ماه روزه و ماه اسلام و ماه پاكيزگى و ماه آزمايش و تصفيه و ماه بپا ساختن (براى نماز) را يكى از اين راههاى احسان قرار داد: چنان ماهى كه قرآن در آن نازل شده در حالى كه براى مردم (چراغ) رهبرى به حق و نشانه‌هاى آشكارى از هدايت و تفريق بين حق و باطل است‌

(4) پس برترى آن را بر ساير ماهها به سبب احترامهاى فراوان و فضايل نمايان كه برايش قرار داد- آشكار ساخت- از اين رو در آن ماه، براى بزرگ داشتن آن، چيزى را كه در ماههاى ديگر حلال كرده، حرام كرد. و براى گرامى داشتن آن، خوردنيها و آشاميدنيها را در آن منع فرمود، و براى آن، وقت آشكارى قرار داد كه خداى بزرگ و ارجمند اجازه نمى‌دهد كه پيش انداخته شود و نمى‌پذيرد كه از آن وقت به تاخير افتد.

(5) سپس يكى از شبهايش را، بر شبهاى هزار ماه برترى داد و آن را شب قدر ناميد. و در آن شب، فرشتگان و روح، به فرمان پروردگارشان به اقتضاى تغييرناپذير بر آن كس از بندگان كه خدا بخواهد، براى هر امرى (از رزق و اجل و امور ديگر) فرمود مى‌آيند و آن شب سلامتى است كه بركتش تا سپيده دم، دائم است.

(6) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست. و ما را به شناسائى فضل اين ماه و بزرگ داشتن حرمت آن و خوددارى از آنچه در آن منع كرده‌اى، ملهم ساز. و به روزه داشتن آن به وسيله‌ى نگهداشتن اعضاء از گناهانت- و به كار بردن آنها- در آن ماه- به آنچه تو را خشنود سازد، يارى ده، تا با گوشهاى خود سخن لغوى ننيوشيم. و با چشمهامان به طرف لهوى نشتابيم،

(7) و دستهامان را، به حرامى نگشائيم. و گامهامان را در امر ممنوعى پيش نگذاريم. و تا شكمهامان غير آنچه حلال ساخته‌اى در خود جاى ندهد، و زبانهامان، جز آنچه تو حديث كرده‌اى گويا نشود، و جز در كارى كه به ثواب تو نزديك سازد، مشقت نكشيم، و جز آنچه از عقاب تو نگاهدارد فرانگيريم آنگاه همه‌ى (آن اعمال ما) از رياى رياكاران و سمعه‌ى سمعه‌پيشگان، بپيراى (به طورى كه) احدى غير از تو را، در آن شريك نگردانيم، و جز تو، در آن، مرادى نداشته باشيم.

(8) بار الها، بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست و ما را، در اين ماه، بر اوقات نمازهاى پنجگانه- با آن حدودش كه تحديد كرده‌اى و واجباتش كه مقرر داشته‌اى و شروطش كه تعيين نموده‌اى و اوقاتش كه معين فرموده‌اى- واقف ساز،

(9) و ما را، در نماز، با كسانى برابر نما، كه به مراتب شايسته‌ى آن بالغ و اركانش را حافظند و آن را در اوقات خود همانطور كه پيغمبرت (صلواتك عليه و آله) در ركوع و سجود و همه‌ى فضيلتهايش تشريع فرموده با كاملترين طهارت و بليغ‌ترين خشوعى به جا آورده‌اند

(10) و ما را در اين ماه، موفق دار كه به وسيله‌ى بر و احسان، به خويشان خود بپيونديم. و با انعام و بخشش به همسايگان خود رسيدگى نمائيم و اموالمان را از مظالم و حقوق بپيرائيم و با بيرون كردن زكات، آن را پاك گردانيم و با آنكه از ما دورى كرده، بازگرديم، و درباره‌ى آنكه بر ما ستم كرده، انصاف دهيم، و با آنكه به ما دشمنى كرده آشتى كنيم مگر آن كس كه براى تو با او دشمنى شده باشد زيرا كه او دشمنى است كه ما با او دوستى نمى‌كنيم و حزبى است كه با او صاف نمى‌شويم و

(11) (ما را توفيق ده) بر اينكه، در اين ماه، به تو تقرب جوئيم، به وسيله‌ى اعمال شايسته‌اى كه ما را با آن از گناهان پاك گردانى و از تجديد عيوب در اين ماه، باز گردانى- تا هيچيك از فرشتگانت، جز مرتبه‌اى نازلتر از ابواب طاعت و انواع تقربى كه ما به جا آورده‌ايم به پيشگاهت تقديم نكند.

(12) بار الها، از تو مى‌خواهيم به حق اين ماه و به حق هر فرشته‌ى مقرب با پيغمبر مرسل يا بنده‌ى صالح برگزيده‌ات كه از آغاز تا انجام اين ماه در عبادت كوشيده،- كه بر محمد (ص) و آلش رحمت فرستى. و ما را در اين ماه به كرامتى كه به دوستانت وعده داده‌اى سزاوار ساز و آنچه را كه براى اهل كوشش در طاعتت قرار داده‌اى، براى ما مقرر فرماى. و ما را به رحمت خود، در سلك كسانى در آور كه استحقاق بلندترين پايه‌ى رفيع دارند.

(13) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را از انحراف در توحيد و كوتاهى در تمجيدت و شك در دينت و كورى از راهت و سرسرى شمردن حرمتت و فريب خوردن از دشمنت: شيطان رجيم: دور ساز.

(14) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و چون در هر شب از شبهاى اين ماه ما، تو را بندگانى بوده‌اند كه عفوت ايشان را آزاد ساخته، يا گذشتت ايشان را بخشيده، پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را از بهترين اهل و ياران اين ماه بگردان.

(15) بار الها، بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست و همراه كاسته شدن ماه اين ماه گناهان ما را بكاه و با رسيدن سلخش جامه‌هاى وبال ما را بكن، تا ماه رمضان در حالى از ما بگذرد كه ما را از خطاها پاكيزه ساخته و از گناهان پيراسته باشى.

(16) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و اگر منحرف شويم تعديلمان فرماى و اگر از استقامت بگرديم استوارمان ساز و اگر دشمن تو: شيطان ما را احاطه كند پس از (چنگ) او خلاصمان كن.

(17) بار الها، اين ماه را به عبادت ما آكنده ساز. و اوقاتش را به طاعتمان بياراى و در روزش ما را به روزه داشتن و در شبش به نماز و تضرع به سوى تو و فروتنى براى تو و خوارى در برابر تو، يارى ده تا روزش بر ما، به غفلتى، و شبش به تقصيرى گواهى ندهد.

(18) بار الها، ما را در همه‌ى ماهها و روزها، تا زمانى كه زنده دارى، اين چنين قرار ده، و از آن بندگان صالح خود گردان، كه بهشت را جاودانه به ميراث مى‌برند و از كسانى كه آنچه را مى‌دهند در حالى مى‌دهند كه دلهاشان از فكر بازگشت به سوى پروردگارشان و از كسانى كه به نيكى‌ها مى‌شتابند و ايشان بر ديگران سبقت گيرنده‌اند.

(19) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست در هر وقتى و در هر زمانى و بر هر حالى، به شماره‌ى رحمتى كه فرستاده‌اى، بر هر كس كه رحمت فرستاده‌اى، و چندين برابر همه‌ى آن رحمتها به اضعافى كه جز تو كسى آن را احصاء نتواند كرد زيرا كه تو هر چه را كه بخواهى، بجا آورنده‌اى.