دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه محمود صلواتی

(1) سپاس خداى را كه ما را به سپاسگزاريش راه نمود، و سپاسگزاريمان را ستود، تا از سپاسگزاران نعمتش باشيم، و بدين سپاسگزارى ما را پاداش نكو كاران عنايت فرمود.

(2) سپاس خداى را كه دينش را به ما ارزانى داشت، و ما را به آيينش برافراشت، و رضايتش را به دست آريم، سپاسى كه مورد قبولش افتد، و براى ما خشنودى‌اش را به ارمغان آرد.

(3) سپاس خداى را كه يكى از راههايى كه بر ما گشوده است ماه خويش، ماه رمضان است؛ ماه صيام، ماه اسلام، ماه پاكى، ماه رهايى، ماه نماز، ماهى كه در آن قرآن فرود آمده است، قرآنى كه براى مردم هدايت است نشانه‌ى آشكار سعادت است،و جدا كننده‌ى حق از باطل است.

(4) آنگاه برترى اين ماه را بر ديگر ماهها نمايان ساخت، با حرمت بى شمار و فضيلت بسيار، كه براى آن پرداخت آنچه را در ديگر ماهها حلال داشته بود در آن حرام گردانيد، تا بزرگ داردش، و خوردن و آشاميدن را ممنوع ساخت، تا گرامى خواندش؛ براى آن زمان ويژه معين كرد، كه روزه‌ى آن نبايد پيش‌تر ادا گردد، يا عقب افتد.

(5) آنگاه شبى از شبهايش را برگزيد، و بر هزار ماه برتريش بخشيد، و شب قدرش ناميد، در اين شب روح و فرشتگان، به فرمان پروردگارشان، بر هر يك از بندگانش كه بخواهد، همراه با تقديرى كه دگرگونى نپذيرد، فرود مى‌آيند، اين شب همه درود و بركت است، تا سپيده دمد.

(6) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و شناخت برترى و حرمت مهترى اين ماه، و پرهيز از آنچه در آن منع كرده‌اى را، الهام كن به ما. و ما را به روزه دارى آن، يارى فرما. بدان گونه كه انداممان را از گناهان نگهداريم، و در آنچه مورد خشنودى توست به كار واداريم، تا به سخن بيهوده گوش نسپاريم، به هيچ چيز بازيچه ننگريم.

(7) به هيچ حرامى دست نگشاييم، به هيچ راه حرامى گام نگذاريم، جز آنچه را حلال دانسته‌اى در شكمهامان نينباريم، جز سخنت را بر زبان نرانيم، جز براى آنچه ما را به ثواب نزديك مى‌كند به رنج نيفتيم، و جز آنچه ما را از عذاب دور مى‌كند انجام ندهيم. آنگاه از تو مى‌خواهيم كه اين اعمال را از ريا كارى رياكاران، و آوازه افكنى آوازه افكنان، دور نگهدارى و چنان كنى كه در آن كسى، كسى را با تو شريك نگردانيم، و براى خويش مراد و معبودى جز تو آرزو نكنيم.

(8) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و در اين ماه ما را به اوقات نمازهاى واقف گردان: به حدود و احكامش كه مقرر داشته‌اى، و اجابتش كه واجب ساخته‌اى، و شرايط و هنگامش كه معين كرده‌اى.

(9) بار خدايا، چنان كن كه به هنگام نماز، همانند كسانى باشيم كه مراتب والايش را در مى‌يابند، اركانش را نگاه مى‌دارند و آن را به وقت خود، به آيين بنده و پيامبرت محمد- كه درودت بر او و خاندانش باد- در ركوع و سجود و همه‌ى فضايلش، به كامل ترين وضو و طهارت، و در نهايت خضوع و خشوع به جاى آرند.

(10) بار خدايا، در اين ماه توفيق مان ده كه به خويشانمان نيكى كنيم، و به ديدارشان بشتابيم، همسايگانمان را به عطا و احسان بنوازيم، اموالمان را از مظالم بپيراييم، و با پرداخت زكات پاكيزه گردانيم، با كسانى كه از ما بريده‌اند بپيونديم، با كسى كه در حق ما ستم كرده به انصاف رفتار كنيم، با دشمنانمان دوستى ورزيم، مگر كسى كه به خاطر رضاى تو با وى دشمن شده‌ايم، كه چنين دشمنى را به دوستى بر نگزينيم، و با وى همدلى نكنيم.

(11) بار خدايا، در اين ماه توفيق‌مان ده با كارهاى پسنديده به درگاهت تقرب جوييم، آن سان كه ما را از گناه پاكيزه گردانى، و از بازگشت به كارهاى ناپسند نگه دارى، تا هيچ يك از فرشتگانت به درگاهت طاعتى نياورد، مگر آنكه كمتر از طاعت ما باشد، و در تقرب به پايه‌ى تقرب ما نرسد.

(12) بار خدايا، از تو مى‌خواهم به حق اين ماه و به حق كسى كه در اين ماه- از آغاز تا انجام- به عبادتت پرداخته، خواه فرشته‌اى مقرب بوده، يا پيامبرى به رسالت فرستاده شده، يا بنده‌اى برگزيده و شايسته، كه بر محمد و خاندانش درود فرستى و ما را از سزاوار كرامتى سازى كه به دوستانت وعده داده‌اى، و نصيب ما كنى آنچه را به عبادت پيشه‌گانت نصيب داشته‌اى، و به رحمتت ما را از كسانى قرار دهى كه سزاوار بهشت برينت ساخته‌اى.

(13) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از ترديد در يكتاييت، كوتاهى در بزرگداشت، شك در دينت، نابينايى در راهت، غفلت از احترامت، و فريفته شدن به دشمنت- آن شيطان رانده شده- باز دار.

(14) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و در هر يك از شبهاى اين ماه كه بر آن شدى بندگانت را ببخشايى، يا با گذشت مورد رحمت قرارشان دهى، در زمره‌ى آنان بر ما نيز رحم آور، و ما را از بهترين ياران و همراهان اين ماه به شمار آور.

(15) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و با كاسته شدن ماه از گناهانمان بكاه، و با پايان يافتنش گناهانمان را به پايان بر، به گونه‌اى كه با پايان يافتنش، گناهانمان را بپالايى، و با سرآمدنش پليدى‌هايمان را بپيرايى.

(16) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و در اين ماه اگر از راه منحرف شده‌ايم به راهمان آور، و اگر كژى يافته‌ايم به سامان بر، و اگر دشمنت شيطان بر ما چيرگى يافته از چنگالش برونمان آور.

(17) بار خدايا رمضان را سرشار از عبادت ما ساز، و با اطاعت ما بر ساعات‌هايش نقشى دلنشين انداز، ياريمان ده كه روزهايش را روزه بداريم و شبهايش را با نماز و زارى و اظهار مذلت به درگاهت به سحر بريم، چنين مباد كه روزهايش به غفلتمان گواهى دهند و شبهايش گواه كوتاهى ما باشند.

(18) بار خدايا چنان كن كه در ديگر ماهها و روزها تا زنده‌ايم چنين باشيم و از بندگان شايسته‌ات گرديم، آنان كه بهشت بين را به ميراث مى‌برند و در آن جاودانه مى‌مانند، آنان كه آنچه را بايد ببخشند مى‌بخشند. و در دل همچنان هراسانند، آنان كه به كارهاى نيك شتابانند و از ديگران پيشتر همى رانند.

(19) بار خدايا، در هر وقت و هر زمان، و در همه‌ى دوران بر محمد و خاندانش درود فرست، و به شمار درودهايى كه بر هر يك از كسانى كه شايسته‌ى درود تواند فرستادى، چندين و چند برابر آنها آن سان كه كسى جز تو آنها را شمار نتواند كه تو انجام مى‌دهى هر چه را خواهى.