وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا دَخَلَ شَهْرٌ رَمَضَانَ
دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه ماه رمضان داخل مىشد
﴿1﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاكِرِينَ ، وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الُْمحْسِنِينَ
(1) ستايش خداى را كه ما را براى ستايش خود راهنمايى كرد، و شايستهى آن قرار داد، تا از شكر گزاران احسان او باشيم، و ما را بر آن كار پاداش نيكوكاران دهد
﴿2﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ ، وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ ، وَ سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا ، وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا
(2) و ستايش خداى را كه دينش را بى عوض به ما عطا كرد، و ما را به آئين خود اختصاص داد، و در راههاى احسان خود فرستاد، تا در آنها به نعمتش به سوى خشنودى او برويم، ستايشى كه از ما بپذيرد، و به آن از ما خشنود گردد،
(3) و ستايش خداى را كه از آن راهها ماه خود ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه طهارت، و ماه پاكسازى، و ماه قيام (نماز در شب) ماهى كه قرآن در آن ماه فروفرستاده شده، در حالى كه براى مردم راهنما، و نشانههايى روشن از هدايت و جدا كننده (ميان حق و باطل) است،
﴿4﴾
فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ ، وَ الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ ، فَحَرَّمَ فِيهِ مَا أَحَلَّ فِي غَيْرِهِ إِعْظَاماً ، وَ حَجَرَ فِيهِ الْمَطَاعِمَ وَ الْمَشَارِبَ إِكْرَاماً ، وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لَا يُجِيزُ جَلَّ وَ عَزَّ أَنْ يُقَدَّمَ قَبْلَهُ ، وَ لَا يَقْبَلُ أَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ .
(4) پس برترى آن را بر ماههاى ديگر آشكار ساخت به سبب آنچه از احترامهاى فراوان كه براى او قرار داد، و (نيز) برترىهاى آشكار، پس در اين ماه به خاطر بزرگداشت، آنچه را در غير اين ماه حلال كرده حرام نمود، و به خاطر گرامى داشتن، خوردنىها و آشاميدنىها را در آن منع كرد، و براى آن زمانى روشنى (معينى) قرار داد كه او - خداى بزرگ و عزيز - اجازه نمىدهد كه از آن پيش افتد، و نمىپذيرد كه از آن پس افتد،
(5) سپس شبى از شبهايش را بر شبهاى هزار ماه برترى داد، و آن را شب قدر ناميد، در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى (تقدير) هر كارى فرود مىآيند، در آن درود (فرشتگان) است، بركت پيوسته است تا سپيده دم، (فرود مىآيند) بر هر كسى كه بخواهد به آنچه از قضائش فرمان دهد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ ، وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ ، وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ ، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لَا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلََى لََغْوٍ ، وَ لَا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَي لَهْوٍ
(6) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و شناخت برترى آن، و بزرگداشت احترامش، و دورى از آنچه در آن منع نمودهاى را به ما الهام كن، و ما را بر روزه گرفتن اين ماه با باز داشتن اندامها از گناهت يارى فرما، و به كار بردنشان در اين ماه در آنچه تو را خشنود مىكند، تا با گوشمان به صداى لغوى گوش نكنيم، و با چشمانمان به سمت لهوى نشتابيم،
﴿7﴾
وَ حَتَّى لَا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ ، وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ ، وَ حَتَّى لَا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ ، وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ، وَ لَا نَتَكَلَّفَ إِلَّا مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ ، وَ لَا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ ، لَا نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ ، وَ لَا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ .
(7) و تا دستهايمان را به حرامى دراز نكنيم، و با پاهايمان به سوى ممنوع تو گام ننهيم، و تا شكمهايمان جز به آنچه حلال كردهاى پر نشود، و زبانهايمان جز به آنچه تو خبر دادهاى نگويد، و جز در آنچه كه به ثواب تو نزديك گرداند رنج نكشيم، و جز چيزى را كه از كيفرت نگه مىدارد انجام ندهيم، سپس تمام كارها را از خودنمايى رياكاران، و شنواندن شنوندگان خالص گردان كه جز تو كسى را در آن شريك نگيريم، و جز تو در آن مقصودى نخواهيم،
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ ، وَ فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ ، وَ وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ ، وَ أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ
(8) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در اين ماه آگاه ساز بر اوقات نمازهاى پنجگانه با احكامش كه معين نمودهاى، و واجباتش كه واجب كردهاى، و شرطهايى كه مقرر فرمودهاى، و اوقاتش كه تعين نمودهاى،
﴿9﴾
وَ أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا ، الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا ، الْمُؤَدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى مَا سَنَّهُ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي رُكُوعِهَا وَ سُجُودِهَا وَ جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ وَ أَسْبَغِهِ ، وَ أَبْيَنِ الْخُشُوعِ وَ أَبْلَغِهِ .
(9) و در نماز ما را در مرتبه كسانى فرود آور كه دريافت كنندگان مراتب آنند، (و) نگهداران اركان آن، و انجام دهندگان آن در اوقاتش به همان روشى كه بندهات و فرستادهات - كه درود تو بر او و خاندانش باد - در ركوع و سجودش قرار داد، و همهى درجات بلندش، با كاملترين طهارت و تمامترينش، و روشنترين خشوع و رساترينش،
﴿10﴾
وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ ، وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ ، وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ ، وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ ، وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا ، وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا ، وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ ، وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ .
(10) و ما را در اين ماه توفيق ده كه با نيكى فراوان و احسان به خويشاوندان خود نيكى كنيم، و با احسان و عطا از حال همسايگان خود جويا شويم، و دارائىهاى خود را از مظالم پاك نماييم، و آنها را با بيرون كردن زكاتها پاكيزه كنيم، و به كسى كه از ما دورى گزيده باز گرديم، و با كسى كه به ما ستم نموده به عدل رفتار كنيم، و با كسى كه با با دشمنى كرده آشتى نماييم، جز كسى كه در راه تو و براى تو دشمنى شده باشد، زيرا او دشمنى است كه با او دوستى نمىنماييم، و گروهى است كه با او راست و خالص دوستى نمىكنيم،
﴿11﴾
وَ أَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ الْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ بِمَا تُطَهِّرُنَا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ ، وَ تَعْصِمُنَا فِيهِ مِمَّا نَسْتَأْنِفُ مِنَ الْعُيُوبِ ، حَتَّى لَا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ مِنْ مَلَائِكَتِكَ إِلَّا دُونَ مَا نُورِدُ مِنْ أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَكَ ، وَ أَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ إِلَيْكَ .
(11) و (ما را توفيق ده) كه در اين ماه به وسيلهى كردارهاى پاكيزه به تو نزديك شويم آنچه كه به وسيلهى آن ما را از گناهان پاك گردانى، و ما را در اين ماه از اين كه بخواهيم زشتىها را از سر بگيريم نگهدار، تا هيچ يك از فرشتگانت چيزى (از اعمال) را به پيشگاهت تقديم نكنند جز آن كه كمتر باشد از اقسام طاعت براى تو، و انواع تقرب به سوى تو كه ما بجا مىآوريم.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ ، وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ مِنِ ابْتِدَائِهِ إِلَى وَقْتِ فَنَائِهِ مِنْ مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ ، أَوْ نَبِيٍّ أَرْسَلْتَهُ ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَهِّلْنَا فِيهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِيَاءَكَ مِنْ كَرَامَتِكَ ، وَ أَوْجِبْ لَنَا فِيهِ مَا أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِي طَاعَتِكَ ، وَ اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفِيعَ الْأَعْلَي بِرَحْمَتِكَ .
(12) خدايا! از تو مىخواهم به حق اين ماه و به حق كسى كه در آن از آغاز تا پايانش تو را بندگى كرده، از فرشتهاى كه او را مقرب ساختهاى، يا پيامبرى كه فرستاده باشى، يا بنده شايستهاى كه او را برگزيدهاى، (مى خواهم) بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرستى، و ما را در اين ماه به كرامتى كه به دوستانت وعده فرمودهاى سزاوار گردان، و آنچه را براى سخت كوشان در طاعتت لازم كردهاى براى ما (نيز) لازم فرما، و به رحمتت ما را در رديف كسانى قرار ده كه سزاوار بالاترين مرتبهى (بهشت) هستند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ جَنِّبْنَا الْإِلْحَادَ فِي تَوْحِيدِكَ ، وَ الْتَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ ، وَ الشَّكَّ فِي دِينِكَ ، وَ الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ، وَ الْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ ، وَ الِانْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
(13) خدايا، درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و ما را از انحراف در يگانگيت دور ساز، و از كوتاهى در ستودنت، و از دو دلى در دينت، و كورى از راهت، و از بىتوجهى به حرمتت، و گول خوردن از دشمنت شيطان رانده شده،
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ إِذَا كَانَ لَكَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا رِقَابٌ يُعْتِقُهَا عَفْوُكَ ، أَوْ يَهَبُهَا صَفْحُكَ فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْكَ الرِّقَابِ ، وَ اجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا مِنْ خَيْرِ أَهْلٍ وَ أَصْحَابٍ .
(14) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و چون در هر شب از شبهاى اين ماهمان برايت بندگانى است كه بخششت آنان را آزاد مىكند، با گذشتت ايشان را مىبخشد، پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را براى ماهمان از بهترين شايستگان و ياران قرار ده.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحَاقِ هِلَالِهِ ، وَ اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ مِنَ الْخَطِيئَاتِ ، وَ أَخْلَصْتَنَا فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ .
(15) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و با زوال ماه رمضان گناهان ما را محو فرما، و با سپرى شدن روزهايش پى آمدهاى (گناهان) ما را از بر كن، تا اين كه اين ماه از ما بگذرد در حالى كه ما را از خطاها تصفيه، و از بديها خالص كرده باشى،
﴿16﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا ، وَ إِنْ زُغْنَا فِيهِ فَقَوِّمْنَا ، وَ إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا عَدُوُّكَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ .
(16) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و اگر ما در اين ماه (از مسير حق) كج گشتيم ما را باز گردان، و اگر منحرف گشتيم ما را به راه راست آور، و اگر دشمنت شيطان بر ما چيره گشت ما را از او رهايى ده،
﴿17﴾
اللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِيَّاكَ ، وَ زَيِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ ، وَ أَعِنَّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ ، وَ فِي لَيْلِهِ عَلَى الصَّلَاةِ وَ التَّضَرُّعِ إِلَيْكَ ، وَ الْخُشُوعِ لَكَ ، وَ الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتَّى لَا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ ، وَ لَا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ .
(17) خدايا! اين ماه از عبادتمان سرشار ساز، و زينت ده اوقاتش را به فرمانبرى ما از تو، و در روزش بر روزه داشتن آن ياريمان فرما، و در شبش بر نماز، و زارى به درگاه تو و فروتنى براى تو، و خوارى در برابرت، تا روزش بر ما به بىخبرى و شبش به كوتاهى گواهى ندهد،
(18) خدايا! ما را در ماهها و روزهاى ديگر تا زمانى كه زنده دارى اين چنين قرار ده، و ما را قرار ده از بندگان شايستهات، آنان كه بهشت را به ميراث مىبرند در حالى كه در آن جاودانند، و آنان كه آنچه يافتند مىدهند در حالى كه قلبهايشان از بازگشت به سوى پروردگار خود ترسان است، و از كسانى كه در نيكىها مىشتابند و پيشى گيرندگان در خيراتند،
﴿19﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، فِي كُلِّ وَقْتٍ وَ كُلِّ أَوَانٍ وَ عَلَى كُلِّ حَالٍ عَدَدَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ ، وَ أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِي لَا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ ، إِنَّكَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ .
(19) خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، در هر وقت و هر زمان، و بر هر حال به شمارهى درودى كه فرستادهاى بر هر كسى كه درود فرستادهاى، و چندين برابر همهى آن درودها به چند برابرى كه جز تو آنها را به شماره نياورد، زيرا آنچه را تو بخواهى انجام دهندهاى.