دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)

(1) سپاس خدائى را سزا است كه ما را براى سپاسگزارى خود راهنمائى نمود، و از اهل سپاس قرار داد تا براى احسان و نيكيش از سپاسگزاران باشيم، و ما را بر آن سپاسگزارى پاداش نيكوكاران دهد،

(2) و سپاس خدائى را سزا است كه (راهنمائى به) دين خود را به ما عطا نمود، و ما را به ملت خويش (اسلام) اختصاص داد و در راههاى احسان و نيكيش درآورد تا به وسيله‌ى نعمتش در آن راهها رفته به سوى رضايش دست يابيم سپاسى كه آن را از ما بپذيرد و به وسيله‌ى آن از ما خوشنود گردد،

(3) و سپاس خدائى را سزا است كه ماه خود ماه رمضان (: رمضان يكى از نامهاى خداى تعالى است) ماه صيام و روزه، و ماه اسلام (و فرمانبرى) و ماه پاكيزگى، و ماه تصفيه و پاك كردن (از گناهان) و ماه قيام را يكى از آن راههاى احسان قرار داد، آنچنان ماهى كه قرآن در آن فرو فرستاده شد در حاليكه براى مردم راهنما و نشانه‌هاى آشكار رهبرى و جداكننده ميان حق و باطل است،

(4) پس برترى آن را بر ماههاى ديگر به سبب حرمتها و گرامى داشتنهاى بسيار و فضائل و برتريهاى آشكار كه براى آن قرار داد هويدا گردانيد، و در آن ماه از جهت بزرگ داشتن آنچه را كه در ماههاى ديگر حلال كرده حرام نمود، و از جهت گرامى داشتن خوردنيها و آشاميدنيها را در (روزهاى) آن منع كرد، و براى آن وقت آشكار (معينى) قرار داد، كه خداى بزرگ و توانا جائز نمى‌داند كه پيش انداخته شود، و نمى‌پذيرد كه از آن وقت به تاخير افتد

(5) پس از آن (عبادت در) شبى از شبهاى آن را بر (بندگى در) شبهاى هزار ماه برترى داد و آن (شب) را شب قدر ناميد (شبى كه اجلها و روزيها و هر كار در آن مقدر مى‌شود) در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى (كه خدا مقدر فرموده) فرود مى‌آيند، آن شب سلام و درود (فرشتگان) است بر هر كه از بندگانش بخواهد با قضا و قدرى محكم و بركت و خير آن تا طلوع صبح دايم است‌

(6) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و الهام نما بر ما شناسائى برترى آن را و بزرگ داشتن حرمت آن را، و خود نگهدارى و دورى گزيدن از آنچه را كه حرام كرده‌اى در آن و ما را به روزه داشتن آن به وسيله‌ى بازداشتن اندام از گناهان و به كار بردن آن اندام در آن ماه به آنچه تو را راضى گرداند يارى فرما تا با گوشهامان سخن بيهوده گوش ندهيم و با چشمهامان به سوى بازى و لهو نشتابيم،

(7) و تا دستهامان را به (طلب يا فرا گرفتن) حرام دراز ننمائيم و با پاهايمان به سوى آنچه حرام گشته نرويم، و تا شكمهامان نگاه ندارد و گرد نياورد جز آنچه را كه تو حلال گردانيده‌اى، و زبانهامان گويا نشود جز به آنچه تو خبر داده و بيان فرموده‌اى و رنج نكشيم جز در آنچه به پاداش تو نزديك گرداند، و بجا نياوريم جز آنچه را كه از كيفر تو نگاه دارد، سپس همه‌ى آن كردارها از رياء و خودنمائى خودنمايان و از سمعه و شنواندن اهل سمعه خالص گردان كه در آن كسى را با تو شريك نگردانيم، و جز تو در آن مقصود و خواسته‌اى نطلبيم،

(8) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و ما را در آن بر اوقات نمازهاى پنجگانه با حدود و احكامش كه مقرر نموده‌اى و واجباتش كه واجب كرده‌اى، و وظائفش كه معين كرده‌اى،و اوقاتش كه معلوم كرده‌اى آگاه فرما،

(9) و ما را در نماز همچون كسانى قرار ده كه مراتب شايسته‌ى آن را دريافته اركان و جوانب آن را نگاهدارندگانند، آن را در اوقات خود به همان طريقى كه بنده و، و فرستاده‌ى تو- درودهايت بر او و بر آل او باد- در ركوع و سجود و همه‌ى فضيلتها و درجات رفيعه‌اش قرار داده با كامل‌ترين طهارت و پاكى و رساترين خشوع و فروتنى بجا آورنده‌اند،

(10) و ما را در آن ماه توفيق ده كه با نيكى فراوان و بخشش به خويشان خود نيكى كنيم، و با احسان و عطا از همسايگانمان جويا شويم، و دارائيهايمان را از مظالم و آنچه از راه ظلم بدست آمده خالص نمائيم و آنها را با بيرون كردن زكاتها پاك كنيم، و به كسى كه از ما دورى گزيده باز گرديم، و به كسى كه به ما ستم نموده از روى انصاف رفتار كنيم و به كسى كه به ما دشمنى كرده آشتى نمائيم جز كسى كه در راه تو و براى تو با او دشمنى شده باشد زيرا او دشمنى است كه او را دوست نمى‌گيريم، و حزب و گروهى است كه با او از روى دل دوستى نمى‌كنيم،

(11) و ما را توفيق ده كه در آن به سوى تو تقرب جسته نزديك شويم به وسيله‌ى كردارهاى پاكيزه كه ما را به آن از گناهان پاك كنى، و در آن ما را حفظ كرده نگاهدارى از اينكه بخواهيم عيوب و زشتى‌ها را از سر گيريم تا هيچ يك از فرشتگانت (كه نويسندگان اعمال هستند گناهان ما را) بر تو پيشنهاد ننمايند جز آنكه كمتر باشد از اقسام طاعت و بندگى براى تو و انواع تقرب به سوى تو كه ما بجا آورديم‌

(12) بار خدايا از تو درخواست مى‌نمايم به حق (و به فضيلت و برترى) اين ماه، و به حق كسى كه در آن از آغاز تا انجامش در عبادت و بندگى براى تو كوشيده از فرشته‌اى كه او را مقرب ساخته‌اى يا پيغمبرى كه فرستاده‌اى يا بنده‌ى شايسته‌اى كه برگزيده‌اى، كه بر محمد و آل او درود فرستى، و ما را در آن براى كرامت و ارجمندى كه به دوستانت وعده داده‌اى سزاوار گردان، و آنچه كه براى كوشش كنندگان در طاعت و فرمانبريت واجب و لازم كرده‌اى براى ما لازم نما، و به رحمت و مهربانيت ما را در صف كسانى كه سزاوار بالاترين مرتبه‌ى (بهشت) هستند قرار ده،

(13) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در توحيد و يگانگيت از عدول و بازگشتن (و كفر و شرك) و در بزرگ داشتنت از تقصير و كوتاهى و در دين (اسلام) تو از شك و دودلى، و از راه (حق) تو از كورى (گمراهى) و براى حرمتت از سهل‌انگارى، و از دشمنت شيطان رانده شده از فريب خوردن دور گردان،

(14) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و هرگاه در هر شب از شبهاى اين ماه ما براى تو بندگانى باشد كه عفو و بخشيدنت آنها را آزاد مى‌نمايد، يا گذشتت ايشان را مى‌بخشد پس ما بندگان را از آن بندگان بگردان، و ما را براى ماه ما از بهترين شايستگان و ياران قرار ده‌

(15) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و با كاسته شدن ماه آن گناهان ما را بكاه، و با به پايان رسيدن روزهايش بديها و گرفتاريهاى ما را از ما بكن تا اينكه اين ماه از ما بگذرد در حاليكه ما را از خطاها پاكيزه گردانيده، و از بديها و زشتى‌ها خالص و آراسته ساخته باشى،

(16) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و اگر در آن از حق برگرديم ما را (به سوى آن) باز گردان، و اگر در آن به راه كج رفتيم ما را به راه راست آور، و اگر دشمن تو شيطان ما را احاطه كرده و فرا گيرد از او رهائيمان ده‌

(17) بار خدايا ماه رمضان را از عبادت ما تو را مملو و پر گردان، و اوقات آن را به طاعت و فرمانبرى ما براى تو آراسته نما، و ما را در روزش به روزه داشتن، و در شبش به نماز و زارى به سوى (درگاه) تو، و فروتنى براى تو، و خوارى در برابر (عظمت) تو يارى فرما تا روزش بر ما به غفلت و بى‌خبرى (از عمل به وظيفه) و شبش به تقصير و كوتاهى گواهى ندهد

(18) بار خدايا و ما را در باقى ماهها و روزها تا زمانى كه زنده دارى همچنين قرار ده، و ما را از بندگان شايسته‌ات بگردان كه آنان بهشت را به ميراث مى‌برند در حاليكه در آن جاويد هستند، و آنانكه آنچه (صدقات) را مى‌دهند در حالى مى‌دهند كه دلهاشان از (انديشه) بازگشت به سوى پروردگارشان ترسان است و از آنانكه در نيكيها مى‌شتابند و ايشان براى آن نيكيها (بر ديگران) پيشى گيرنده‌اند

(19) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، در هر هنگام و هر زمان، و بر هر حال به شماره‌ى درودى كه فرستاده‌اى و بر هر كه درود فرستاده‌اى و چندان برابر همه‌ى آنها به چندان برابرى جز تو آنها را نتواند شمرد، زيرا تو هر چه بخواهى بجا آورنده‌اى