دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه لطیف راشدی

(1) حمد و سپاس مخصوص خداوندى كه ما را هدايت نمود تا سپاس او گوييم، تا از شاكرين احسان او باشيم و به ما به سبب اين كار، پاداش نيكوكاران را عطا فرمايد.

(2) حمد و سپاس مخصوص خداوندى كه دينش را به ما عطا فرمود، ما را جزو ملت خود قرار داد و ما را در راه‌هاى احسان خود روانه ساخت، تا به وسيله‌ى فضل و لطفش به سوى رضوان او حركت نماييم، حمد و سپاسى كه از ما بپذيرد و با آن نسبت به ما راضى شود.

(3) حمد و سپاس خدايى را كه يكى از راه‌هاى هدايت خود را ماه رمضان قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه امتحان، ماه قيام، كه قرآن در آن نازل شده است كه براى مردم راهنما و نشانه‌هاى روشن از هدايت و جدا كننده‌ى حق از باطل است.

(4) خداوندا! برترى ماه رمضان را نسبت به ديگر ماه‌ها به خاطر احترامات فراوان فضائل مشهورش روشن نمودى و آنچه را كه در ماه‌هاى ديگر حلال شمردى، در اين ماه حرام است و بخاطر گرامى بودن آن خوراكى‌ها و آشاميدنى‌ها را در هنگام روزه‌دارى منع نمودى و براى آن وقت معينى را قرار دادى كه حضرتش- عزوجل- اجازه نمى‌دهد كه بر آن مقدم شود و قبول نمى‌كند كه از آن مؤخر شود.

(5) سپس (پروردگار جهانيان) يكى از شب‌هاى آن ماه را بر شب‌هاى هزار ماه فضيلت بخشيد و آن را «شب قدر» اسم نهاد، كه در شب قدر به دستور پروردگارش، فرشتگان و روح براى هر مطلبى نازل مى‌شوند، شبى كه در آن بركت مداوم جارى است تا سپيده دم به هر كس از بندگانش كه بخواهد، به خاطر حكمى كه لازم الاجراء دانسته است.

(6) خداوندا! بر محمد و خاندان او رحمت و درود بفرست و بينش نسبت به فضيلت اين ماه و بزرگداشت احترام آن و راه خود نگاه دارى از گناهان را به ما الهام نما و ما را نسبت به، بجا آوردن روزه‌اى كه با حفظ جوارح از معاصى و به كار واداشتن در آن چيزى كه مايه‌ى رضايت توست، يارى ده، تا گوش‌هايمان را به سخن بيهوده نسپاريم و به صحنه‌هاى لهو ننگريم.

(7) و دست‌هايمان را به سوى حرام نگشاييم و به طرف حرام قدم برنداريم و شكم‌هاى خود را فقط با آنچه تو حلال كردى پر كنيم و زبانهايمان را به غير آن چيزى كه تو گفته‌اى گويا نكنيم، و جز در كارى كه به ثواب تو نزديك مى‌كند، زحمت و سختى نكشيم، و جز به كارى كه ما را از عذاب تو نگاه مى‌دارد، نپردازيم، آن گاه كل اين اعمالمان را از خودنمايى رياكاران، و شهرت خواهى شهرت طلبان خالص بگردان، آن گونه كه كسى را غير از تو در آن شريك نكنيم و مراد و مقصدى جز تو نداشته باشيم.

(8) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، و ما را در اين ماه در به جا آوردن نمازهاى پنج‌گانه كه حدود آن را معين نمودى و واجباتش را لازم و شرطهاى آن را بيان كردى و اوقاتش معين نمودى، آگاه فرما.

(9) (خدايا!) ما را به منزلت كسانى برسان كه به مراتب نماز رسيده‌اند و اركان آن را حفظ نموده‌اند و آن را در اوقاتش به پا مى‌دارند، همانند سنت بنده و رسولت- كه درود و رحمت تو بر او و خاندانش باد- مقرر نموده، در ركوع و سجود و همه‌ى فضائلش، با كامل‌ترين و تمام‌ترين طهارت و رساترين مراتب خشوع به جا آورده‌اند.

(10) (خداوندا!) ما را در اين ماه توفيق بده تا با خويشاوندان خود، احسان و پيوند داشته باشيم و به نيكى و بخشش متعهد شويم و اموالمان را از ناخالصى پاك نماييم و به وسيله‌ى پرداخت زكات، آن را تطهير سازيم و با آن كسى كه از ما دورى نموده آشتى نماييم و در حق كسى كه به ما ظلم كرده، انصاف نماييم، و با آن كه دشمنى نموده مدارا كنيم، مگر آن كه براى رضاى تو با او دشمن باشيم، چون كه او دشمنى است كه هيچ گاه با او دوست نمى‌شويم و از حزبى است كه دل را نسبت به او پاك و صاف نمى‌نماييم.

(11) (خداوندا!) به ما توفيق بده كه اعمالى انجام دهيم كه باعث تقرب به درگاه تو شود و ما را از گناهان و معاصى پاك نمايد، و از عيوب تازه و مجدد ما را بازدارد. هيچ يك از فرشتگان تو جز مواردى پايين‌تر از طاعت تو و انواع تقربت را به محضرت ارائه نكنند.

(12) خداوندا! تو را به حق اين ماه و به حق هر كس كه از اول تا پايان ماه تو را بندگى نموده، از فرشته‌اى كه او را مقرب ساخته‌اى، يا اين كه پيامبرى را فرستاده‌اى، يا بنده‌ى شايسته‌اى را كه انتخاب كرده‌اى، قسم مى‌دهم كه بر محمد و خاندان او درود و رحمت فرستى و در اين ماه آنچه را كه به اولياء خود از كرامتت وعده داده‌اى، عطا فرما و آنچه را كه براى تلاشگران در بندگى‌ات لازم ساخته‌اى، بر ما واجب گردان و ما را به رحمت خودت در صف كسانى كه شايسته‌ى بالاترين درجه و مقام هستند، قرار بده.

(13) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و ما را از انحراف در توحيد خود و كوتاهى در ثنا گفتنت و شك در دينت و كورى و نابينايى در راهت و غفلت نسبت به حرمتت و فريب خوردن از دشمنت، شيطان رانده شده برحذر دار.

(14) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و اگر در هر شب از شب‌هاى رمضان بنده‌اى از بندگانت كه به سبب بخششت آزاد شوند و يا گذشت تو به آنها تعلق گيرد، ما را از آن دسته بندگان قرار ده و ما را از بهترين اهل و ياران ماه مبارك رمضان حساب آور.

(15) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، با به پايان رسيدن ماه رمضان، گناهانمان را بكاه و با تمام شدن روزهاى اين ماه، پى آمدهاى گناهان را از ما بردار، تا اين كه اين ماه در حالى از ما بگذرد كه ما را از خطا پاك و از زشتى‌ها و بدى‌ها خالص نموده باشد.

(16) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و اگر در اين ماه منحرف شده‌ايم، ما را متعادل نما و اگر راه خطا را رفتيم، تو ما را استوار نما و اگر دشمنت، شيطان بر ما چيره شد، ما را از چنگ او خلاص نما.

(17) خداوندا! اين ماه را به عبادتمان پر ساز و اوقاتش را به طاعت ما زينت بفرما و در روز آن به گرفتن روزه يارى نما و شب آن را به نماز و زارى و خشوع در مقابلت و خوارى به درگاهت ياريمان كن، تا روز آن ماه بر غفلت ما و شب آن بر قصور ما شاهد و گواه نباشد.

(18) خداوندا! ما را در همه‌ى ماه‌ها و روزه‌ها تا زمانى كه به ما عمر داده‌اى، ما را اين گونه بدار و ما را جزو بندگان شايسته‌ى خود قرار بده كه بهشت را ميراث برند و در آن جاودانه به سر مى‌برند و هر چه دارند، مى‌بخشند در حالى كه قلوب آنها از فكر بازگشت به سوى پروردگارشان بيمناك است و ما را در زمره‌ى افرادى قرار بده كه در كارهاى خير شتاب مى‌كنند و در انجام دادن آن پيشى مى‌گيرند.

(19) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، در هر زمان و هر آن و هر حال به تعداد درودهايى كه بر كسان ديگر فرستاده‌اى و چند برابر آن، كه جز تو كسى نمى‌تواند آنها را شمارش كند، زيرا كه تو هر چه را بخواهى انجام مى‌دهى.