ترجمه نهج البلاغه، ص: 14

معدن اسرار پرده برداشته شود، و حقيقت وجود او بر اولين و آخرين روشن گردد، تا معلوم شود كه علی جلوه كامل اسماء و صفات حق، و نشانه ذات خداوند است.

بدون ترديد، به خاطر اين همه كمالات و فضائل بود كه خداوند مهربان برای حفظ شريعت و پايداری دين و استواری صراط مستقيم و تمييز حق از باطل و ادامه حكومت اسلام ناب و هدايت خلايق تا قيامت، در روز هجدهم ذی الحجه در غدير خم، بنا به نوشته و اقرار هزاران عالم شيعی و سنّی و بنابر روايات معتبره، و اخبار متواتره، كه قسمتی از آنها در كتاب شريف عَبَقات، الغدير، احقاق الحق و معتبرترين كتب اهل سنّت آمده، و كتابهای ياد شده، در نقل بسياری از آن روايات به آنها تكيه كرده اند، از زبان پيامبر اسلام او را به جانشينی و خلافت و ولايت امر و سرپرستی امت معرفی كرد، و خداوند آيه اكمال دين و اتمام نعمت را بنا بر محكم ترين روايات كتب شيعه و سنّی، و اقرار هزاران دانشمند و اهل علم، و خداوندان درايت و روايت به همين خاطر نازل كرد، كه مردمان تا روز قيامت بدانند دينداری بودن قبول ولايت و سرپرستی و دلالت و راهنمايی علی عليه السلام، كاری ناقص و ناتمام بوده، و اين گونه دينداری مورد رضای حق نيست، و دين بدون علی عليه السلام قدرت اين را ندارد كه صاحبش را به رضايت و جنّت خدا برساند.

آری در ايمان و اخلاق و عمل هر انسانی، جلوه دادن ولايت و بصيرت و امامت و هدايت علی عليه السلام واجب است، كه درخت دينداری و عبادت، و شجره حيات بدون ولايت علی عليه السلام در دنيا و آخرت ميوه نمی دهد.

عبادات و تفكرات و انديشه ها و سياستهای انسانها بدون اتصال به ولايت علی عليه السلام ناقص و ناتمام، و دنيا برای پيروی از علی عليه السلام به همين گرفتاريها و مصائب و مفاسدی كه می بنيند دچار خواهد بود، و بر اين امور علاجی نيست، جز اينكه مهدی صاحب الزمان عليه السلام فرزند عليه السلام ظهور كند، و جهان را با نبوت پيامبر صلی الله عليه و آله