ترجمه نهج البلاغه، ص: 123

گروهی كه صد نفر را هدايت كند و صد نفر را به گمراهی برد از من نخواهيد پرسيد مگر اينكه شما را از دعوت كننده و جلودار و راننده شان و جای فرود آمدن مركبها و بار اندازشان، و آن كه از اهل آنها كشته می شود، و آن كه به مرگ طبيعی می ميرد خبر خواهم داد. و اگر مرا از دست بدهيد، و آن گاه حوادث ناگوار و مشكلات طاقت فرسا بر شما فرود آيد بسياری از پرسش كنندگان سر فرود آورند، و جمع زيادی از پرسش شوندگان از جواب فرو مانند، و اين زمانی است كه پيكار و نبرد در ميان شما ادامه يابد و دامن بالا زند، و دنيا بر شما تنگ گردد، آنچنان كه ايّام بلا و ابتلا را بر خود طولانی انگاريد، تا اينكه خداوند برای باقی ماندگان از نيكان شما پيروزی پيش آرد.

فتنه ها به وقتی كه روی آرند عامل اشتباه شوند، و چون از ميان بروند حقيقت آن بر همه معلوم گردد. فتنه ها به وقت آمدن ناشناسند، و هنگام رفتن شناخته می شوند. فتنه ها همچون باد در گردشند، به شهری اصابت می كنند و از شهری می گذرند. بدانيد كه ترسناكترين فتنه ها به نظر من در زندگی شما فتنه بنی اميّه است، زيرا فتنه ای است كور و تاريك و فراگير، و بلايش مخصوص مردم با ايمان است، آن كه در آن فتنه ها بصير و داناست بلا دامنگيرش می گردد، و هر كه كوردل و نابيناست بلا از او دور می ماند!

به خدا قسم پس از من بنی اميّه را برای خود حاكمان بدی خواهيد يافت، آنان مانند شتر بدخلقی هستند كه با دهان گاز می گيرد، و با دست به سر صاحبش می كوبد، و با پای لگد می اندازد، و از دوشيدن شيرش مانع می شود. با شما دائماً بر همين رويّه اند تا كسی از شما را باقی نگذارند مگر كسی كه برای آنها سودمند باشد، يا به ايشان زيانی نرساند. سخت گيری آنان از شما برطرف نخواهد شد تا جايی كه غلبه شما بر آنان به پيروزی برده بر ارباب، يا فرمانبر بر فرمانده اش ماند!