انديشه در اسلام، ص: 248

او گفتم: باز هم او را می بينی؟ گفت: آری، امروز با هم قرار ناهار داريم. گفتم: امروز اجازه بگير تا اگر با هم بوديد، من يك لحظه از دور فقط جمال او را ببينم و برگردم ...!

فردا كه آمد، گفتم: رفيقت را ديدی؟ اجازه گرفتی؟ گفت: به تو می گويم! و رفت. فردا سر درس نيامد، پس فردا نيامد، يك هفته گذشت و نيامد. حالا، سال هاست می آيم در اين مدرسه می نشينم، بلكه او را ببينم، اما او ديگر باز نگشت!

اين نتيجه يك لحظه فكر كردن است. به واقع، فكر چه چيز باعظمتی است و بعضی ها از اين نقطه به چه جاهايی رسيده اند! امام صادق، عليه السلام، فرموده اند:

«العقل ما عبد به الرحمن و اكتسب به الجنان». «1»

خوش به حال كسانی كه با بهره گيری از عقل هم به خدا می رسند و هم بهشت را از آن خود می كنند! بياييد ما هم با فكر زندگی كنيم و در همه چيز انديشه كنيم، زيرا حضرت علی، عليه السلام، می فرمايند:

«لا مال أعود من العقل و لا فقر أشد من الجهل». «2»

هيچ پروتی بهتر و سودمندتر از عقل، و هيچ فقری شديدتر و سخت تر از جهل نيست.

آمادگی برای درك محضر يار

در داستان علی بن مهزيار چند نكته بسيار مهم وجود دارد: يك نكته اين كه آن شب چهارشنبه ای كه نماينده حضرت امام عصر، عليه السلام، به علی بن مهزيار گفت: آقا مرا فرستاده تا تو را ببرم، گفت: دوستان خود را هم بياورم؟ گفت: دوستان تو انسان های خوبی هستند، ولی شايسته اين بزم نيستند. بعد ادامه داد: ابن خُصيب را می شناسی؟ خدا رحمتش كند! او وضو را صحيح می گرفت، نماز را درست و نيكو به جا می آورد

______________________________
(1). كافی، ج 1، ص 11؛ نيز محاسن، برقی، ج 1، ص 195.

(2). عيون الحكم والمواعظ، ليثی واسطی، ص 534 (البته در دو حديث جداگانه و در پی هم آورده شده)؛ نيز نهج البلاغه، حكمت 113: «لا مال أعود من العقل. ولا وحده أوحش من العجب. ولا عقل كالتدبير ...»؛ نيز اختصاص، شيخ مفيد، ص 246: «قال الصادق، عليه السلام: لا مال أعود من العقل، ولا مصيبه أعظم من الجهل».