ترجمه نهج البلاغه، ص: 22

پس از آن نظرم بر اين شد كه نامش را «نهج البلاغه»، بگذارم، زيرا اين گنجينه نفيس دَرهای بلاغت را به روی بيننده باز می كند. و راه طلب آن را به او نزديك می نمايد. نياز دانشمند و دانشجو، و مطلوب بليغ و زاهد در اين كتاب است. در اثنای اين كتاب سخنان اعجاب انگيزی در توحيد و عدل و تنزيه حق از شباهت به خلق مشاهده می شود كه فرونشاننده سوز هر تشنگی، و شفای هر بيماری، و پاك كننده زنگار هر شبهه ای است. توفيق و حفظ از خطا را از خدا می خواهم، و رهنمايی و ياری را از او درخواست می كنم، و از خطای دل پيش از خطای زبان و از لغزش سخن قبل از لغزش قدم به او پناه می برم، و او مرا بس است و نيكو وكيلی است.