ترجمه نهج البلاغه، ص: 317
می دهم، و همه را به ضلالت دچار می نمايم»، به تاريكی تيری به هدفی دور انداخت، و گمانی ناصواب و خطا بر زبان راند، ولی زادگان كبر و نخوت با عمل خود ادّعايش را تصديق كردند، و برادران عصبيّت، و سواران كبر و جاهليت آن گفتار كج و باطل را راست آوردند، تا چون گردنكشان شما مطيع او شدند، و طمع او در گمراهی شما پابرجا شد، و در نتيجه صورت حال او از پرده نهان به ظهور درآمد، سلطه اش بر شما قدرت گرفت، و لشكرش را به جانب شما نزديك كرد، سپاه او شما را به بيشه خواری انداختند، و در ورطه كشتار درآوردند، و شما را زخمی كاری زدند: با فرو بردن نيزه گناه در چشمتان، و بريدن گلويتان با كارد معصيت، و كوبيدن مغزتان با انديشه های باطل، و فرود آوردن ضربه بر اعضای حساس و كشنده تان، و كشاندنتان با مهار قهر و غلبه به سوی آتشی كه از پيش برای شما مهيا شده!! شيطان در زخم زدن به دينتان قوی تر، و برای فساد در دنيايتان آتش افروزتر است از كسانی كه آشكارا با آنان دشمنی می ورزيد، و برای جنگ با آنها جمع می شويد. پس آنچه خشم و نيرو داريد بر دفع او به كار گيريد، و در اين برنامه از كوشش همه جانبه دريغ نورزيد.
به بقای حق قسم، كه او نسبت به ريشه وجود شما فخر و ناز كرد، و از حسب شما عيبجويی نمود، و نسب شما را پست شمرد، و با لشگر سواره اش به جانب شما تاخت، و با ارتش پياده اش راه را بر شما بست، به هر مكانی شما را به دام می اندازد، و دستتان را از راه هدايت قطع می كنند، با هيچ نقشه ای نمی توانيد از خواسته آنان امتناع ورزيد، و با هيچ تصميمی قدرت نداريد آنان را دفع كنيد، كه دام آنان دريای خواری، و حلقه ای تنگ، و عرصه گاه مرگ، و جولانگاه بلاست.
پس آتش عصبيت و كينه های جاهليت را كه در دلهايتان پنهان است خاموش كنيد، چرا كه اين كبر و خودخواهی در فرد مسلمان از خاطره انگيزی های شيطان
