ترجمه نهج البلاغه، ص: 329

طفلی كه به دنبال مادرش می رود دنبال او می رفتم، هر روز برای من از اخلاق پاك خود نشانه ای برپا می كرد، و مرا به پيروی از آن فرمان می داد. هر سال در حراء مجاورت می نمود، تنها من او را می ديدم و غير من كسی وی را مشاهده نمی كرد.

آن زمان در خانه ای جز خانه ای كه رسول حق صلی الله عليه و آله و خديجه در آن بودند اسلام وارد نشده بود و من سومی آنان بودم. نور وحی و رسالت را می ديدم، و بوی نبوت را استشمام می كردم.

به هنگام نزول وحی بر ايشان صلی الله عليه و آله صدای ناله شيطان را شنيدم، عرضه داشتم:

يا رسول اللَّه، اين صدای ناله چيست؟ فرمود: اين ناله شيطان است كه وی را از پرستش شدن يأس و نااميدی دست داده؛ تو آنچه را می شنوم می شنوی، و آنچه را می بينم می بينی، جز اينكه پيامبر نيستی، ولی وزير من و بر طريق خير هستی.

من همراه رسول خدا صلی الله عليه و آله بودم كه دسته ای از بزرگان قريش نزد او آمدند، و گفتند: ای محمّد، تو مسأله عظيمی را ادعا می كنی كه پدرانت و احدی از خاندانت آن را ادعا نكردند، ما كاری از تو می خواهيم كه اگر آن را بپذيری و به ما بنمايانی، می دانيم كه تو پيامبر و فرستاده خدايی، وگرنه به اين نتيجه می رسيم كه جادوگر و دروغگويی! آن حضرت صلی الله عليه و آله فرمود: چه می خواهيد؟ گفتند: اين درخت را به خاطر ما صدا كن كه از ريشه درآيد و جلو آمده در برابرت بايستد. پيامبر صلی الله عليه و آله فرمود: خداوند بر هر كاری تواناست، اگر خداوند اين برنامه را برايتان انجام دهد ايمان می آوريد و به حق شهادت می دهيد؟ گفتند: آری، فرمود: آنچه را می خواهيد به شما نشان می دهم، ولی می دانم كه به خير و نيكويی باز نمی گرديد، در ميان شما كسی است كه به چاه افكنده می شود (در جنگ بدر)، و نيز كسی است كه احزاب را فراهم خواهد آورد. سپس آن حضرت صلی الله عليه و آله فرمود: ای درخت، اگر به خدا و قيامت ايمان داری، و آگاهی كه من فرستاده خداوندم، با ريشه از جای