ترجمه نهج البلاغه، ص: 127

اگر خداوند ستمكار را مهلت دهد، هرگز فرصت مؤاخذه او از دستش نمی رود، و بر سر راه او در حالی كه گلويش در دست قدرت اوست در كمين است.

بدانيد به خدايی كه جانم در دست قدرت اوست كه ارتش معاويه بر شما پيروز خواهند شد، نه به خاطر اينكه از شما به حق شايسته ترند، بلكه بدان خاطر كه آنان در حركت به سوی باطل زمامدارشان شتابانند، و شما در برابر حق من سست و كند هستيد. هر آينه ملل مختلف از ستمكاری زمامدارانشان در ترسند، و من از ستم ملّتم بر خويش در بيمم. شما را برای پيكار با دشمن ترغيب كردم نرفتيد، به گوشتان خواندم نشنيديد، پنهان و آشكار دعوتتان نمودم اجابت نكرديد، شما را خيرخواهی كردم نپذيرفتيد. آيا شما حاضران، بسان غايبان هستيد؟! و بردگان در قيافه اربابان؟! مصالحتان را بر شما می خوانم از آن فرار می كنيد، با موعظه های رسا شما را نصيحت می كنم از آن پراكنده می گرديد، و به جهاد با متجاوزان ترغيبتان می كنم هنوز حرفم به آخر نرسيده می بينم همچون قوم سبا پراكنده می شويد! به جلسات خود بازگشته، يكديگر را از پند و اندرزی كه داده شده ايد فريب می دهيد و غافل می سازيد. بامدادان شما را مستقيم می نمايم، شامگاهان مانند كمان كژ به سويم باز می گرديد. اصلاح كننده عاجز شده، و شنونده غير قابل انعطاف گشته.

ای كسانی كه بدنهايتان حاضر، و عقولتان از شما غايب، و خواسته هايتان گوناگون است، و زمامدارانتان گرفتار شمايند، امير شما خدا را اطاعت می كند و شما از او نافرمانی می نماييد، اما امير شاميان از خدا رويگردان است و اهل شام از او فرمان می برند! به خدا قسم دوست داشتم معاويه درباره شما و يارانش با من بيع صرف انجام می داد، صرف دينار به درهم، ده نفر از شما را با يك نفر از ياران خودش با من عوض می كرد. ای اهل كوفه، من از جانب شما به سه چيز و دو چيز