ترجمه نهج البلاغه، ص: 374

حرام، و ستم بر ضعيف زشت ترين ستم است. آنجا كه نرمی درشتی است درشتی نرمی است، چه بسا دارو درد، و درد درمان است. چه بسا خيرخواهی كند آن كه خيرخواه نيست، و خيانت ورزد كسی كه از او نصيحت خواسته شده. از اعتماد به آرزوها بپرهيز كه سرمايه احمقان است. عقل حفظ تجربه هاست، و بهترين چيزی كه تجربه كرده ای آن است كه تو را پند دهد. به جانب فرصت بشتاب پيش از آنكه غصه و حسرت گردد. اين طور نيست كه هر خواهنده ای به مقصد رسد، و هر غائب شونده ای بازگردد. از زمينه های فساد ضايع كردن زاد و توشه و تباه كردن معاد است. برای هر كاری عاقبتی است، آنچه برايت رقم خورده زود است به تو برسد. تاجر در خطر است. و چه بسيار مال اندكی كه از مال بسيار بابركت تر است. خيری در ياری دهنده پست، و رفيق متّهم نيست. تا وقتی شرّ زمانه رام توست آن را آسان گير. نعمتی را به اميد بيشتر به دست آوردن در خطر مينداز. از اينكه مركب لجاجت تو را چموشی كند بپرهيز.

زمان جدايی برادرت از تو، خود را به پيوند با او، و وقت روی گردانيش به لطف و قرابت، و برابر بخلش به عطا و بخشش، و هنگام درويش به نزديكی، و زمان درشتخويی اش به نرمخويی، و وقت گناهش به پذيرفتن عذر او وادار، تا جايی كه گويی تو بنده اويی، و او تو را صاحب نعمت است. اين برنامه ها را در جايی كه اقتضا ندارد انجام مده، و درباره كسی كه شايسته نيست به ميدان نياور. دشمن دوستت را به دوستی انتخاب مكن تا دوستت را دشمن نباشی. خيرخواهی خود را نسبت به برادرت