ترجمه نهج البلاغه، ص: 137

و حلالش دور از دسترس و غير موجود بود. به خدا قسم به آن دنيايی دست يافتيد كه چون سايه ای گسترده تا زمانی معين است. زمين برای شما از هر مانعی آزاد، و دستتان در آن باز است، ولی دستان رهبران واقعی از سر شما كوتاه است، و شمشيرهای شما بر آنان غالب، و شمشير آنان از شما بازگرفته شده است.

بدانيد هر خونی را خونخواهی، و هر حقّی را خواهنده ای است. خونخواه خونهای ما چون حاكمی است كه درباره خودش حكم دهد، و او همان خدائی است كه خواهنده حاجتی او را ناتوان نكند، و گريزنده ای از پنجه عدالتش بيرون نرود. ای بنی اميّه، به خدا سوگند می خورم كه پس از اندك زمانی اين حكومت را در دست غير خود، و در خانه دشمنانتان خواهيد ديد. بدانيد بيناترين ديده ديده ای است كه در خير نفود كند و شنواترين گوش آن گوشی است كه پند را بشنود و بپذيرد.

ای مردم، دل از نور چراغ پند دهنده ای كه خود پندپذير است روشن كنيد، و آب را از چشمه زلالی كه از تيرگی صاف مانده بكشيد.

ای بندگان خدا، به نادانی خود تكيه ننماييد، و هوای نفس شما را به دنبال خود نكشد، زيرا آن كه به نادانی خود تكيه زد و اسير هوا شد به لبه پرتگاه هلاكت افتاده، بار ضلالتی را كه به دوش گرفته از جايی به جايی انتقال می دهد، آن هم به خاطر انديشه باطلی كه به دنبال هم به بازار می آورد، و می خواهد آنچه را نمی چسبد بچسباند، و آنچه را نزديك نمی گردد نزديك گرداند.

خدا را خدا را، از اينكه نزد كسی شكايت بريد كه اندوه شما را برطرف نمی سازد، و توانايی بازكردن گره از كار شما را ندارد. امام به غير آنچه از جانب خدا مأمور است وظيفه ای ندارد، تكليف او ابلاغ كامل پند و اندرز، و جديت در خيرخواهی، و زنده كردن سنّت، و اقامه حدود بر كسی كه سزاوار حدّ است،