فارسی
سه شنبه 18 ارديبهشت 1403 - الثلاثاء 27 شوال 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ارزش ها و لغزشهای نفس، ص: 47

ندارد، ناقص نمی گويد.

كسی كه اين گونه است، بنابر آيات و روايات، خداوند چنان جبرانی در آخرت برای او بكند كه آرزو كند ای كاش من اصلًا اعضا و جوارح نداشتم.

اين شخص، مقرّب به عنايت خداوند است؛ اما «الناقص ملعون» يعنی كسی كه در صدد رشد عقل برنيايد، در صدد تقويت روح و تزكيه نفس برنيايد. هشتاد سال دارد، اما بچه پنج ساله است. با زن و فرزند، نوه، داماد و عروس لج بازی می كند. از كوره در می رود، غضبناك می شود و تهمت می زند. اين بچّه است و هنوز جاهل است. اين انسان را پيامبر ملعون می داند.

كاری كه يوسف كرد، فرار از لعنت خدا بود. به همين علت، پيامبر صلی الله عليه و آله می فرمايد: «الكريم بن الكريم ...». او همه شاخه های شجره انسانيت را در وجود خود آبياری كرده و به چنين مقامی رسيده بود.

عناوين هفده گانه برای يوسف

در اين سوره، با هفده عنوان از يوسف ياد كرده است كه وزن يكی از آن ها از بار آسمان ها و زمين سنگين تر است:

«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ» «1»

من امانت خود را به مجموع آسمان ها و زمين و كوه ها ارائه كردم:

«فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها» «2»

______________________________
(1)- احزاب (33): 72؛ «يقيناً ما امانت را [كه تكاليف شرعيه سعادت بخش است ] بر آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه كرديم.»

(2)- احزاب (33): 72؛ «و آن ها از به عهده گرفتنش [به سبب اين كه استعدادش را نداشتند] امتناع ورزيدند.»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^