ارزش ها و لغزشهای نفس، ص: 156
مملكت، فراگير خواهد شد. ما بايد درون را اصلاح كنيم. وقتی درون همه اصلاح شود، فسادی نخواهيم داشت. كينه و اختلاف و طلاق و دزدی و ... نخواهيم داشت. اينان بی خبر از اميرالمؤمنين، می گويند: اختلاف بايد باشد. شما كه همگی مسلمان هستيد:
«ما فَرَّقَ بَينَكُمْ إلّاخُبثُ السَّرائِر وَ سُوءُ الضَّمائِرِ» «1» آنچه بين شما تفرقه و جدايی می اندازد پليدی باطن و دل هاست.
ريشه اختلافات
همه اين اختلاف های شما، به علت امر درونی است؛ يعنی «خبث السرائر».
باطن و نيت شما نجس است. اين ديدگاه روان كاوی اميرالمؤمنين عليه السلام است. اين سخن قرآن است. قرآن درباره اصحاب كهف می فرمايد:
«إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ»
اينان جوان مردانی بودند كه غل و زنجيرهای حكومت دقيانوس را باز كرده بودند. من پيامبر را فرستادم تا غل و زنجيرهای قدرت ها را از دست و پای شما باز كند. اين در سوره اعراف است. متن سياسی نيست. سياست صحيح يعنی اميرالمؤمنين و قرآن و امام حسين عليه السلام و يوسف و ايوب و پيامبر عليهم السلام. به راستی آن سياست كجا است؟
«إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ»
كه
«آمَنُوا بِرَبِّهِمْ»
______________________________ (1)- نهج البلاغه: خطبه 112.
