حكمت 93

و آن حضرت فرمود: كسی از شما نگويد: «الهی، از امتحان به تو پناه می برم» چه اينكه كسی نيست مگر اينكه مشمول امتحان است. اما اگر كسی خواست از خدا پناه جويد بايد از فتنه های گمراه كننده پناه جويد، خداوند سبحان می فرمايد:

«بدانيد كه اموال و فرزندانتان مايه امتحانند». معنی آيه اين است كه خداوند آنان را به اموال و فرزندان آزمايش می كند تا ناخشنود از رزق او و راضی به نصيب او را معلوم سازد، اگر چه خداوند سبحان از خود آنها به آنها آگاهتر است، ولی آزمايش برای اين است كه كارهايی كه سزاوار ثواب و اعمالی كه موجب كيفر است آشكار گردد، زيرا بعضی از مردم عاشق فرزند پس و متنفر از دخترند، و برخی عاشق افزايش مال و ناراحت از نقصان ثروتند. اين از تفسيرهای اعجاب آور است كه از حضرت شنيده شده.

حكمت 94

[درباره خير از حضرت سؤال شد فرمود:] خير افزون شدن مال و فرزند نيست، خير آن است كه دانشت زياد، و بردباريت بزرگ گردد، و به بندگی پروردگارت به مردم مباهات نمايی، پس اگر خوبی كردی خدا را شكر كنی، و اگر بدی نمودی به طلب مغفرت برخيزی. خيری در دنيا نيست مگر برای دو نفر: مردی كه مرتكب گناهانی شده و با توبه جبران نمايد، و مردی كه به جانب كارهای خير می شتابد.

حكمت 95

و آن حضرت فرمود: كم نيست عملی كه با تقوا همراه است، و عملی كه پذيرفته حق است چگونه اندك باشد؟!

حكمت 96

و آن حضرت فرمود: نزديك ترين مردم به انبيا آگاه ترين آنان است به آنچه آنها از جانب حق آورده اند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «نزديك ترين مردم به ابراهيم آنهايند كه از او پيروی كردند و اين پيامبر اسلام و گرويدگان به اويند.» سپس فرمود: دوست محمّد صلی الله عليه و آله كسی است كه خدا را اطاعت كند هر چند پيوندش با