ترجمه نهج البلاغه، ص: 460

گشته. يا كسی كه شيفته جمع كردن مال و انباشتن آن است، اين دو نفر به هيچ وجه رعايت كننده دين نيستند، نزديكترين موجود از نظر شباهت به اين دو طايفه چهارپايان رها شده در علفزارند. علم با مرگ حاملانش به اين صورت می ميرد.

خداوندا، آری زمين از كسی كه به حجّت خدا برای خدا قيامت نمايد تهی نمی ماند، قائمی آشكار و مشهور، يا ترسان و پنهان، تا دلايل الهی و بيّناتش باطل نگردد. اينان چند نفرند، و كجايند؟ به خدا قسم عددشان اندك، و نزد خداوند از نظر منزلت بسيار بزرگند، خداوند دلايل و بيّناتش را به وجود آنان محافظت می كند تا به افرادی شبيه خود بسپارند، و بذر آن را در دلهايشان بكارند. دانش با حقيقت بصيرت به آنان روی نموده، و با روح يقين در آميخته اند، و آنچه را نازپروردگان سخت گرفته اند آسان يافته اند، و به آنچه نادانان از آن وحشت كرده اند مأنوس شده اند، و با بدنهايی كه ارواحشان به محلّ برتر آويخته همنشين دنيا شده اند.

اينان جانشين حق در زمين، و دعوت كنندگان به دين خدا هستند. آه آه كه چه مشتاق ديدار آنانم! ای كميل، اگر می خواهی بازگرد.

حكمت 148

و آن حضرت فرمود: شخصيت مرد در زير زبانش پنهان است.

حكمت 149

و آن حضرت فرمود: انسانی كه اندازه خود را نشناخت هلاك شد.

حكمت 150

و آن حضرت به مردی كه از او درخواست موعظه كرد، فرمود: از آنانی مباش كه بدون عمل اميد به آخرت دارد، و به آرزوی طولانی توبه را به تأخير می اندازد.

سخنش درباره دنيا سخن زاهدان، و عملش عمل راغبان است. اگر از دنيا داده شود سير نمی گردد، و اگر منع شود قناعت نمی ورزد. از شكر آنچه به او عنايت شده ناتوان، و به نسبت به باقيمانده افزون طلب است. از بدی نهی می كند و خود پذيرای نهی نيست، و به آنچه خود به جا نمی آورد دستور می دهد. به شايستگان علاقه دارد ولی مانند آنان عمل نمی كند، و با گنهكاران دشمنی می ورزد و خود