ارزش ها و لغزشهای نفس، ص: 65

دو واقعيت در سوره يوسف 4

تهران، حسينيه هدايت رمضان 1382

الحمدلله رب العالمين و صلّی الله علی جميع الانبياء والمرسلين

و صلّ علی محمد و آله الطاهرين.

در سوره مباركه يوسف دو واقعيت مطرح شده است، كه عبارت اند از: عشق الهی و عشق حيوانی.

عشق حيوانی عشقی است كه اگر زلف جان كسی به آن گِره بخورد، او را تا بی نهايت كوچك شدن می برد. قرآن مجيد كه می فرمايد: در قيامت، اعمال سنجيده می شود، درباره عده ای می فرمايد:

«فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» «1»

چون ايشان چيزی ندارند، برای آنان ترازويی قرار نمی دهند. اينان به نهايت كوچكی رسيده اند. نقطه مقابل آن، عشق الهی است كه انسان را به سوی بی نهايت بزرگ شدن حركت می دهد.

ثمره عشق الهی

عشق الهی انسانی را از عمق چاه، بر تخت عزيزی مصر وجود می رساند و او را

______________________________
(1)- كهف (18): 105؛ «و روز قيامت، ميزانی برای [محاسبه اعمال ] آنان برپا نمی كنيم.»