ترجمه نهج البلاغه، ص: 471
و هر كه سخن چين را اطاعت كند دوست خود را از دست بدهد.
حكمت 240
و آن حضرت فرمود: سنگ غصبی در بنای ساختمان مستلزم خرابی آن است.
اين سخن از رسول الهی صلی الله عليه و آله هم روايت شده، و از اينكه شبيه هم است عجبی نيست، زيرا از يك چاه كشيده شده، و از يك دلو ريخته شده.
حكمت 241
و آن حضرت فرمود: روز مظلوم عليه ظالم سخت تر از روز ظالم بر مظلوم است.
حكمت 242
و آن حضرت فرمود: خدا را بپرهيز اگر چه كم باشد، و بين خود و خداوند پرده حرمت قرار ده اگر چه نازك باشد.
حكمت 243
و آن حضرت فرمود: هر گاه جواب از پرسش زياد شود پاسخ درست پنهان ماند.
حكمت 244
و آن حضرت فرمود: خداوند را در هر نعمتی حقّی است، هر كس ادا كند نعمتش را افزون كند، و هر كس كوتاهی ورزد خود را در خطر از دست رفتن نعمت قرار دهد.
حكمت 245
و آن حضرت فرمود: زمانی كه توانايی زياد گردد خواسته كم شود.
حكمت 246
و آن حضرت فرمود: از فرار نعمت ها بترسيد، كه هر گريخته ای را بازگشت نيست.
حكمت 247
و آن حضرت فرمود: جوانمرد مهربان تر از خويشاوند است.
حكمت 248
و آن حضرت فرمود: كسی كه به تو گمان خير دارد گمانش را (در عمل) تحقق بخش.
حكمت 249
و آن حضرت فرمود: بهترين عمل عملی است كه خود را به آن واداری.
حكمت 250
و آن حضرت فرمود: خدا را با به هم خوردن تصميم ها و گشوده شدن عزمها و شكستن آهنگها شناختم.
حكمت 251
و آن حضرت فرمود: تلخی دنيا شيرينی آخرت، و شيرينی دنيا تلخی آخرت است.
حكمت 252
و آن حضرت فرمود: خداوند ايمان را جهت پاك شدن از شرك واجب نمود،