ترجمه نهج البلاغه، ص: 81

63 از سخنان آن حضرت است

در تشويق به عمل صالح

ای بندگان خدا، از خدا پروا كنيد، به وسيله اعمال نيكو بر مرگ پيشی جوييد، و بخريد آنچه را برای شما باقی می ماند، به چيزی كه از دستتان می رود، كوچ كنيد كه در كوچاندنتان جدّی هستند، برای مرگ كه بر سر شما سايه انداخته مهيّا شويد، مردمی باشيد كه فرياد هشدار دهنده بر آنان زده شده پس بيدار شده اند، و يافته اند كه دنيا جای ابدی نيست به همين خاطر حيات فانی را به زندگی باقی تبديل كرده اند، زيرا خداوند شما را بيهوده نيافريده، و به حال خود نگذاشته. بين شما و بهشت يا جهنّم حايلی جز مرگ نيست كه از راه می رسد. مدت حياتی كه لحظه ها از آن می كاهند، و ساعت مرگ را منهدم می نمايد سزاوار كوتاهی است، و اجل پنهان كه آمد و رفت شب و روز آن را می آورد سزاوار سرعت بازگشت است، و آن آينده ای كه با خود رستگاری يا بدبختی آورد شايسته آماده كردن بهترين توشه است. پس در دنيا توشه برداريد توشه ای كه خود را به وسيله آن از عذاب فردا حفظ كنيد. آن بنده ای تقوا پيشه شد كه خيرخواه خود گشت، و توبه اش را پيش انداخت، و بر شهوتش پيروز شد، زيرا زمان اجل انسان پنهان است، و آرزويش گول زننده اوست، شيطان موكّل آدمی است كه معصيتش را در نظرش می آرايد تا مرتكب آن شود، و توبه را به صورت آرزو برای آينده جلوه می دهد تا آن را به تأخير افكند، تا مرگ بر آدمی بتازد زمانی كه نسبت به آن غافل تر از هر چيز باشد. حسرت و اندوه بر آن بی خبری كه عمر نابود شده اش بر او حجّت است، و پايان زندگيش شقاوت! از خدا درخواست دارم ما و شما را از كسانی قرار دهد كه نعمت آنان را به طغيان نيندازد، و هدفی آنان را در عبادت پروردگار خود مقصّر نسازد، و پس از مرگ ندامت و اندوه بر او فرود نيايد.