ترجمه نهج البلاغه، ص: 156

و آنچه برای شما حلال شده بيشتر است از آنچه بر شما حرام گشته. بنابر اين كم را برای بسيار رها كنيد، و دشوار را برای آسان وانهيد. روزی شما را متكفّل شده اند، و به عمل امر شده ايد، پس مبادا كوشش شما برای طلب روزی كه تضمين شده بيش از به جا آوردن عملی كه بر شما واجب گشته باشد، با اينكه سوگند به خدا شك بر شما عارض شده و يقين شما عيب دار گشته، چنانكه گويی به دست آوردن رزق ضمانت شده بر شما واجب گشته، و به جای آوردن اعمال واجبه از شما ساقط شده است! پس به سوی عمل بشتابيد، و از مرگ ناگهانی بترسيد، زيرا اميدی به بازگشت عمر نيست به صورتی كه به بازگشت روزی اميد هست. آنچه از رزقِ امروز شما از دست رفته اميد افزون شدن آن در فردا هست، و آنچه از عمر شما در ديروز گذشته، امروز اميد به بازگشت آن نيست. به آينده روزی اميد هست، و به گذشته عمر غير از نوميدی نيست. «پس خدا را آنچنان كه سزاوار اوست بپرهيزيد، و نميريد مگر آنكه مسلمان باشيد».

114 از خطبه های آن حضرت است

در طلب باران

خدايا، كوههای ما از بی آبی شكافته، زمين ما را غبار گرفته، چهارپايان ما به شدّت تشنه اند، و در آغولهای خود سرگشته، و چون مادران فرزند مرده ناله می كنند، و از رفت و آمد به چراگاه ها و ميل به آب گاه های خود ملول و خسته اند.

خداوندا، به ناله گوسپندان، و فرياد شتران رحم كن. الها، به سرگردانی چهارپايان در گذرگاه ها، و فرياد آنان در خوابگاهشان ترحّم فرما.

خداوندا، وقتی به سوی تو بيرون آمديم كه سالهای قحطی و خشكسالی به ما