ارزش ها و لغزشهای نفس، ص: 331

محرومين از درگاه حق

يك آيه در سوره آل عمران است كه سه مسأله در آن مطرح است:

يك مسأله اين است كه پروردگار می فرمايد: او كه رحمت بی نهايت است.

رحمت بی نهايت يعنی خدا، چون ما از طريق اهل بيت عليهم السلام اعتقاد داريم صفات و ذات يكی است. نمی گوييم خدا دارای رحمت است، می گوييم خود رحمت است، رحمت بی نهايت است. برای اينكه يك آدم در قيامت دچار چه محروميت شكننده ای است. تمام آسمانها و زمين اگر در معرض اين محروميت قرار بگيرند مقاومت نمی توانند بكنند، طاقتش را ندارند.

اين رحمت بی نهايت درباره اينها می فرمايد: اين خودباختگان و خودفروختگان، اين تسليم شدگان به انواع آلودگی ها، اين هايی كه زندگی را بی محاسبه و بی در و پيكر گذراندند

«وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ» «1»

هر چه مرا صدا بزنند، من يك كلمه جواب نمی دهم،

«وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ» «2»

و روز قيامت يك بار هم يك نگاه به آنها نخواهد كرد، آن وقت حال چه می شود؟

ما در دنيا يك شاديمان اين بود كه معشوق يك نيم نگاه به ما انداخت مثل اينكه سر ياری با ما دارد، نگاهش نشان می داد، نگاه محبت است.

______________________________
(1)- آل عمران (3): 77؛ «و خدا با آنان سخن نمی گويد.»

(2)-/ آل عمران (3): 77؛ «و در قيامت به آنان نظر [لطف و رحمت ] نمی نمايد.»