ترجمه نهج البلاغه، ص: 75

و همسايگانش را به تازيانه مرگ می راند، شيرينيش تلخ، و صافيش تيره شده، از دنيا چيزی نمانده جز باقی مانده آبی همانند باقی مانده آبی در ظرفی كوچك، و يا چون جرعه آبی اندك كه اگر تشنه های بمكد سيراب نشود. ای بندگان خدا، عزم را بر كوچ از اين دنيايی كه فنا بر اهلش مقرر شده جزم كنيد، آرزو در اينجا شما را مغلوب خود نكند، و مدت حيات در آن به نظرتان طولانی نيايد.

به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بناليد، و به مانند كبوتر دور از همدم صدا كنيد، و به مثل راهبی تارك زاری نماييد، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان دل برداريد، برای درخواست قرب حق در مرتبه ای بالا، يا برای آمرزش گناهانی كه كتابهای حق شماره كرده، و فرشتگانش آن را حفظ نموده، هر آينه در برابر پاداشی كه برای شما از خدا اميد دارم، و عقابی كه از آن بر شما می ترسم كم و اندك است. به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق و ترس از او دلهای شما آب شود و ديدگانتان خون ببارد، سپس به اندازه بقای دنيا عمر كنيد، باز هم اعمال خوب شما- هر چند از هيچ كوششی دريغ نكنيد- با نعمت های عظيمی كه به شما داده و با هدايتی كه جهت برخورداری از ايمان به شما مرحمت فرموده برابری نخواهد داشت.

و قسمتی از اين خطبه درباره عيد قربان و مشخّصه قربانی است

از تماميت قربانی، كامل بودن گوش و سلامت چشم آن است. بنابر اين اگر گوش و چشمش سالم باشد قربانی سالم و كامل است هر چند شاخش شكسته باشد و پايش را به محل قربانی بكشد.

[ «مَنسك» در اينجا به معنای قربانگاه است.]