ترجمه نهج البلاغه، ص: 148

ما درخت نبوت، و جايگاه رسالت، و محلّ رفت و آمد فرشتگان، و معادن دانش، و چشمه های حكمتيم. يار و عاشق ما منتظر رحمت، و دشمن كينه توز ما در انتظار عقوبت است.

109 از خطبه های آن حضرت است

برتر چيزی كه متوسّلان به خداوند پاك و بزرگ، به آن توسّل جستند عبارت است از: ايمان به خدا و رسول او؛ و جهاد در راه حق كه قلّه اسلام؛ و كلمه اخلاص كه فطرت و توحيدی؛ و به پا داشتن نماز كه حقيقت آيين؛ و ادای زكات كه فريضه ای مشخّص و لازم؛ و روزه ماه رمضان كه سپر از عذاب؛ و حج عمره خانه خدا كه نابود كننده فقر و شوينده گناه؛ و صله رحم كه عامل ازدياد ثروت و طول عمر؛ و صدقه پنهانی كه كفّاره گناهان؛ و صدقه آشكار كه دفع كننده مردن بد است؛ و انجام كارهای خوب، و نيكی به ديگران كه آدمی را از افتادن در خواری حفظ می كند.

به ياد خدا شتاب ورزيد كه بهترين ذكر است، و به آنچه به اهل تقوا وعده داده رغبت نماييد كه وعده اش صادقترين وعده هاست، و به روش پيامبر اقتدا كنيد كه برترين روش، و به سنّت او رفتار نماييد كه رهنماترين سنّت است، و قرآن بياموزيد كه بهترين گفتارست، و در آن انديشه كنيد كه بهار دلهاست، و از نورش شفا خواهيد كه شفای سينه هاست، و آن را به نيكوترين صورت بخوانيد كه سودمندترين داستانهاست. زيرا عالمی كه به غير علمش عمل كند همچون نادانی است سرگردان كه از جهلش به هوش نيايد، بلكه حجت حق بر او عظيم تر، و اندوهش دائم تر، و نزد خدا بيش از همه سزاوار ملامت است.