ترجمه نهج البلاغه، ص: 434

از قرآن می گويی آنان چيز ديگر، ولی با كمك سنّت پيامبر صلی الله عليه و آله با آنان احتجاج كن، كه در برابر آن جز پذيرش گريزی ندارند.

78 از نامه های آن حضرت است

در پاسخ نامه ای كه ابوموسی اشعری

از محلی كه در آن برای داوری نشانده شده بودند به آن حضرت نوشت، اين نامه را سعيد بن يحيی اموی در كتاب مغازی آورده

همانا بسياری از مردم نسبت به نصيب فراوان آخرت خود دچار دگرگونی شدند، پس به دنيا روی آوردند، و از روی هوا و هوس سخن گفتند. من دچار برنامه ای شگفت انگيز شده ام، كه مردمی خودپسند بر آن گرد آمده اند، من جراحتی را از آنان درمان می كنم، كه می ترسم خون بسته شود و بدون علاج ماند. آگاه باش، احدی به وحدت و الفت امّت محمّد صلی الله عليه و آله از من حريص تر نيست، من در اين كار پاداش نيكو و عاقبت شايسته ای را خواهانم، و بزودی به آنچه وعده داده و بر عهده گرفته ام وفا می كنم اگر چه تو از شايستگی خود كه در وقت جدايی از من داشتنی برگشته باشی، زيرا بدبخت كسی است كه از سود عقل و تجربه ای كه به او عنايت شده محروم ماند.

من از گوينده ای كه سخن به باطل گويد، و از فاسد كردن كاری كه خدا به صلاح آورده متنفّر و بيزارم. پس آنچه را كه معرفت نداری رها كن، كه بدكرداران با سخنان باطل و ناروا به سوی تو می شتابند. والسلام.