ترجمه نهج البلاغه، ص: 51

آمده و «عفوه» گزيده چيزی است، گفته می شود: عفوه طعام را خوردم يعنی گزيده آن را. و كلام امام «كسی كه نصرت خود را از اقوامش بردارد» چه كلام نيكويی است، زيرا آن كه خويشانش را از خير خود منع كند يك كمك از آنان دريغ داشته. ولی اگر به ياری آنان نياز پيدا كند و به همكاری آنان محتاج شود كمك های خود را از او منع نموده، و به حرف او گوش نمی دهند، كه در اين صورت خود را از منفعت جمعی كثير محروم كرده و قومی را از ياری خود بازداشته است.

24 از سخنان آن حضرت است

در جنگ با مخالفان

به جان خودم سوگند در جنگ با كسی كه با حق مخالفت كرده، و در گمراهی قدم نهاده مداهنه و سستی نمی كنم. بندگان خدا! از خدا پروا كنيد، و از خدا به خدا بگريزيد، و در راهی كه برای شما قرار داده قدم نهيد، و به ادای تكاليف قيام كنيد، كه اگر در دنيا پيروز نشويد علی، ضامن پيروزی شما در آخرت است.

25 از سخنان آن حضرت است

آن گاه كه پی درپی به حضرت رسيد

كه ارتش معاويه به شهرها دست اندازی كرده اند، و دو عامل او در يمن عبيداللَّه بن عباس و سعيد بن نَمران پس از شكست از بُسر بن ارطاة به حضورش رسيدند، امام در حالی كه از سنگينی يارانش