ترجمه نهج البلاغه، ص: 458
برای آنهايی است كه از روی نادانی كار بد می كنند سپس به زودی باز می گردند، آنانند كه خداوند توبه آنان را می پذيرد و خداوند دانا و حكيم است.»
حكمت 136
و آن حضرت فرمود: نماز وسيله قرب به خدا، و حج جهاد هر ناتوان است. برای هر چيزی زكاتی است، و زكات بدن روزه است، و جهاد زن شوهرداری نيكوست.
حكمت 137
و آن حضرت فرمود: فرود آمدن روزی را با صدقه بخواهيد.
حكمت 138
و آن حضرت فرمود: كسی كه به پاداش يقين كند در مسأله بخشش سخاوت به خرج دهد.
حكمت 139
و آن حضرت فرمود: رزق و روزی به اندازه نياز و خرج نازل می شود.
حكمت 140
و آن حضرت فرمود: آن كه ميانه روی پيشه كرد تنگدست نشد.
حكمت 141
و آن حضرت فرمود: كمی نانخور يكی از دو آسايش است.
حكمت 142
و آن حضرت فرمود: دوستی كردن نيمی از عقل است.
حكمت 143
و آن حضرت فرمود: غم و اندوه نصف پيری است.
حكمت 144
و آن حضرت فرمود: شكيبايی به اندازه مصيب می رسد.
و آن كه زمان مصيبت جزع كند ثوابش نابود می شود.
حكمت 145
و آن حضرت فرمود: بسا روزه داری كه از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی نصيب نگردد. و بسا نمازگزاری كه از ايستادن به نماز جز بيداری و زحمت سود نگيرد. چه نيكوست خواب زيركان و افطار آنان!
حكمت 146
و آن حضرت فرمود: ايمان خود را با صدقه، اموالتان را با زكات حفظ كنيد، و امواج بلا را با دعا برانيد. از سخنان آن حضرت است
