ارزش ها و لغزشهای نفس، ص: 285

فرهنگ اهل بيت، دراين 1500 سال، دلايلی بسيار محكم آورده و گفته اند كه اميرالمؤمنين، پيامبر، سيد الشهدا و فاطمه زهرا از لحظه مرگ خود خبر نداشتند.

اميرالمؤمنين، در شب نوزدهم از لحظه و چگونگی شهادت خود آگاهی نداشت.

عده ای هم می گويند: خبر داشت، ولی تكليف فرار از فضای آن خبر را نداشت.

ايشان نمی بايست به كشته شدن خود كاری داشته باشد.

خلاصه، اندازه عمر كسی را نگفته اند، مگر چند نفر خاص. به آدم و حوا گفتند:

بايد مدتی در اين دنيا بمانيد، اما نه آزاد، مانند حيوانات و نه با غفلت و جهل. شما مرد و زن، سرمايه بزرگی به نام عمر تكليفی داريد.

آثار تكليف عمر

اين عمر تكليفی، ميوه ای می دهد كه به خود شما برمی گردد. بايد به نفع خود زندگی كنيد. اين بايد، به معنی واجب است. از رأی خود هم برنمی گردد. در اين مقدار از عمر، اگر يك ساعت هم باشد، به اندازه يك ساعت بايد تكليف خود را به من ادا كنی. تكليف كه به من برسد، ميوه ابدی می شود و به صورت بهشت، به خودت برمی گردد. پس عمر چه قدر می ارزد؟ وقتی يك ساعت آن، بهشت ايجاد كند، ده ساعت و يك سال و هفتاد سال آن چه قدر ارزش دارد؟ انسان چنين سرمايه ای دارد كه مولد چنين منفعتی است. از راه ادای تكليف، به بالاترين قله معنا كه خدا است، می رسد و آن جا به ميوه تبديل می شود؛ چون تا به خدا نرسد، تبديل نمی شود. بسياری از نمازها به خدا نمی رسد:

«فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ» «1»

روزه برخی، مانند روزه اسب مسابقه ای است كه خيلی چاق شده است. مسابقه

______________________________
(1)- ماعون (107): 4؛ «پس وای بر نمازگزاران.»