حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 429
«و التوقی من الاستعانة بها فی معصيته و مخالفته».
همه اين هفت عضو را از آلوده شدن به گناه حفظ كنيد. در ملك او تصرف نابجا نكنيد.
خواجه نصير می گويد: از اين حرف ها معلوم می شود شكر از ريشه های صفات كمال است.
شاكر خيلی كم است.
چنانكه خود پروردگار می فرمايد:
اگر معنی شكر اين است، خداوند بنده شاكر كم دارد.
خداوندا، بندگان شاكرت كه حقت را ادا كردند، اما تكليف بندگانی كه كفران نعمت می كنند چيست؟ با شاكران كه می خواهی روبه رو بشوی می گويی:
«سنجزی الشاكرين».
|
عشق از اول سركش و خونی بود |
تا رود آن كس كه بيرونی بود |
|
[20]
اين سؤال را پيغمبر در شب معراج از خدا پرسيد. گفت: اما با امت ناشكر من می خواهی چه كنی؟
پيغمبر از اين بابت دغدغه داشت. گفت: مولای من
اين ها خيلی قوی نيستند كه چنين شكری و عبادتی از ايشان بخواهی.
با آنها چه می كنی؟ اين عبادت های ناقص كه شكر نمی شود.
