حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 339

بسم اللّه الرحمن الرحيم. الحمد للّه رب العالمين و صلّی اللّه علی جميع الأنبياء و المرسلين و صلّ علی محمّد و آله الطاهرين.

كتاب خدا از دو گونه نور نام می برد كه يكی از آن ها نور حسی و مادی و ديگری نور معنوی و ملكوتی است. [1] اگر در مكان های مادی نور حسی وجود نداشته باشد، رنگ ها و عناصر حاضر در آن مكان ها نادينی و چشم نيز، كه ابزار ديدن اشيای مادی است، فاقد كارايی خواهد بود. به همين ترتيب، اگر نور معنوی بر قلب انسان نتابد، تشخيص حق از باطل و حقيقت از غير حقيقت برای او ناممكن خواهد بود. اما آن ذات مقدسی كه نور حسی را در كاروبار جهان قرار داد تا از بركتش رنگ ها و عناصر مادی به چشم بيايند و زندگی آدميان سير طبيعی خود را داشته باشد، نور باطنی را هم قرار داد تا انسان ها بتوانند در پرتو آن حقايق را ببينند، و حق را از باطل و راه را از چاه تمييز دهند.

نور معنوی

آياتی كه به وجود نور باطنی و معنوی تصريح دارند، در كلام خدا