حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 103

هر پديده ای و رويدادی عبرتی می بيند و درسی می آموزد. اين عبرت ها و درس ها قلب آدمی را بيدار می كند و وقتی قلب بيدار شد، اين بيداری در اعمال و اخلاق و منش و روش آدمی اثر می گذارد و او را از بيهوده زيستن نجات می دهد.

شيخ جعفر كبير: نمونه قلب بيدار

شيخ جعفر كبير [7] از مراجع تقليد معروف شيعه است. شهرتش به كبير نيز به لحاظ تسلط و آگاهی فراوان ايشان در ابواب مختلف علم بوده است، به طوری كه می گويند اگر تمام كتب فقهی شيعه را جمع كرده در دريا می ريختند و حتی يك كتاب هم باقی نمی ماند، ايشان می توانست تمام فقه اهل بيت را از نو بنويسد.

چنين انسان باعظمتی، روز عيد فطر، قبل از آن كه نماز عيد را اقامه كند، زكات فطره را كه از مردم جمع شده بود بين مستحقين تقسيم كرد.

بعد از نماز، مستحق ديگری آمد كنار سجاده شيخ نشست و گفت: آقا، من زندگی ام امسال نچرخيده و واقعا مستحق هستم. به من هم از زكات فطره مبلغی مرحمت كنيد! شيخ گفت: هرچه زكات به من دادند مصرف كردم و در حال حاضر چيزی ندارم. آن بينوا ناراحت شد و از فرط ناراحتی آب دهان به صورت شيخ انداخت و گفت: پس بی جا روی اين مسند نشسته ای. برو و بگذار كسی اين جا بنشيند كه داشته باشد.

با ديدن اين حالت، شيخ بلند شد و عبايش را از دوش برداشت و آن را به شكل كيسه در آورد و به مردم گفت: بنده مستحق شرعی ديگری سراغ دارم كه زكات به او نرسيده، هركس هرچه می تواند كمك كند!

چند تن از مومنين از جا بلند شدند تا خودشان در صف ها بچرخند و پول جمع كنند، ولی شيخ نگذاشت و فرمود: خودم اين كار را انجام می دهم. لحظاتی بعد، عيا پر از پول شد و شيخ آمد سر جانمازش و به