حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 85

فرمقها القوم بأبصارهم، فقال عليه السلام: إن أبصار هذه الفحول طوامح، و إن ذلك سبب هبابها، فإذا نظر أحدكم إلی امرأة تعجبه فليلامس [فليلمس ] أهله، فإنما هی امرأة كامرأته». [6]

حضرت با چند نفر از اصحابشان در جايی نشسته بودند كه زن زيبايی بر آنان گذشت. شايد رويش را درست نگرفته بود، چون اين چند نفر ناگهان به اين زن خيره شدند. امير المؤمنين فرمود: همين طرز نگاه كردنتان است كه هيجان شما را برای بودن با زنان زياد می كند. برای چه با چشمانتان اين زن نامحرم را كه ناموس ديگران است اين طور تيرباران می كنيد؟ مگر اين زن با زن خودتان چه فرقی می كند؟

خانه خدا حرمت دارد

در طواف خانه خدا، زن ها حق ندارند چهره هاشان را بپوشانند؛ يعنی واجب است تمام گردی صورتشان، ابرو، چشم، گونه، لب، دندان و ....

بيرون باشد. از آن طرف، نظر كردن به آنان برای مردان هم حرام است.

در اعمال حج، هزاران زن را در كنار آدم قرار می دهد و می گويد نگاه نكن! اين جا بيت اللّه و در حضور من است و بار گناهش بسيار سنگين.

اين روايت را اهل تسنن نقل كرده اند. در چنين شرايطی، امير مومنان جوانی را ديدند با تمام وجود در چهره زنی زيبا غرق شده و نزديك است بدن اين زن را از روی لباس لمس كند.

اين گناه كمی نيست. پيغمبر اكرم می فرمايند: وقتی مرد نامحرم با زن نامحرم دست می دهند عرش خدا به لرزه در می آيد. چه برسد به اين كه با هم خلوت كنند يا زنا كنند كه كل عالم به لرزه در می آيد.

درباره همين رابطه نامشروع قرآن می گويد:

«و لا تقربوا الزّنا إنّه كان فاحشة وساء سبيلا». [7]

و نزديك زنا نشويد كه كاری بسيار زشت و راهی بس بد است.