حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 167
بخواهد ما را بنشاند و نعمت هايش را به رخ ما بكشد؛ نعمت هايی كه قابل شمردن نيست و اگر در قيامت بخواهيم تاوان كفران آن ها را پس دهيم، وضعمان خيلی خراب می شود.
به چه فكر كنيم؟
چند هزار بار به ما گفتند درباره خودتان و نشانه های خدا فكر كنيد؟ اين درباره خود فكر كردن چيز عجيبی است كه من در كتاب ها نديدم زياد به آن پرداخته باشند. خودم نشستم فكر كردم اين كه قرآن می گويد:
«يا أيها الذين آمنوا عليكم أنفسكم ...». [15]
ای اهل ايمان! مراقب ايمان و ارزش های معنوی خود باشيد ....
يعنی چه؟ معنی ساده اش اين است كه خودت را بپا! بپا را ما در زبان فارسی برای چه به كار می بريم؟ مثلا، وقتی فرزندمان می خواهد از خيابان رد شود، می گوييم: بپا! و منظورمان اين است كه با عقل و فكر و درايت و باتوجه كامل رد شو تا خطری تهديدت نكند. اين معنی پائيدن است. قرآن می گويد خودت را بپا، مواظب خودت باش، و فكر كن. اين امر خداست.
چگونه فكر كنيم؟
برای فكر كردن، قبل از هرچيز بايد بدانيم كه انسان نتيجه عالم است؛ يعنی به راه خداوند، تمامی عالم در آفرينش انسان مؤثر بوده است:
«هو الذی أنزل من السماء ماء لكم منه شراب و منه شجر فيه تسيمون. ينبت لكم به الزرع و الزيتون و النخيل و الاعناب و من كل الثمرات إن فی ذلك لآية لقوم يتفكرون. و سخر لكم الليل و النهار و الشمس و القمر و النجوم مسخرات بأمره إن فی ذلك لآيات لقوم يعقلون. و ما ذرأ لكم فی الارض مختلفا ألوانه إن فی ذلك لآية لقوم يذكرون. و هو الذی سخر البحر لتأكلوا منه لحما طريا
