حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 248

13 بيداری و مرگ قلب زمينه ها و عوامل

تهران، حسينيه همدانيها رمضان 1386

بسم اللّه الرحمن الرحيم. الحمد للّه رب العالمين و صلّی اللّه علی جميع الأنبياء و المرسلين و صلّ علی محمّد و آله الطاهرين.

پروردگار عالم گوهر عقل را به انسان عطا كرد تا بتواند با بهره گيری از آن در همه امور انديشه كند و به نتيجه مثبت برسد. [1] معارف دينی نيز تصريح كرده اند كه انديشيدن در حقايق موجودات، خلقت آسمان ها و زمين، وجود خود، احوال گذشتگان، رسالت انبياء و امامان، و آيات قرآن كريم از بزرگ ترين عبادت هاست. [2] اين بدان معناست كه پاداش و ثواب انديشيدن از همه عبادت هايی كه با زحمت دادن به جسم و بذل مال انجام می شود بيشتر است، [3] چرا كه پاداش الهی به تناسب گستردگی و نتيجه و سود عمل به آن تعلق می گيرد. وقتی عقل اعظم نعمت های خدا باشد، به كار بستن آن هم كه همان تفكر و انديشه است اعظم اعمال می شود و پاداش و اجر آن عمل نيز اعظم پاداش ها خواهد بود. [4]

روايات بسيار مهمی از حضرات معصومين به ويژه امير المؤمنين، عليهم السلام، درباره تفكر و انديشه وارد شده است كه يكی از آن ها روايتی است كه حضرت در آن انسان را از وارد شدن به حيطه تفكرات