حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 210

نعمت های وجود خودش را هماهنگ با يكديگر برای خدا و در راه او به كار گرفته است می تواند جلوه گاه چنين ولايتی باشد.

نمونه ای از ولايت جزئيه

مرحوم حاج ميرزا حسين نوری [16] صاحب كتاب مستدرك الوسائل و استاد مرحوم حاج شيخ عباس قمی است. مرحوم قمی در كتاب مفاتيح الجنان خود زياد از ايشان و از كتابشان نقل می كند و گاهی هم از ايشان با عنوان «استاد ما، دايی شهيد بزرگ مرحوم آيت اللّه شيخ فضل اللّه نوری» ياد می كند.

اين مرد بزرگ به جز كتاب مستدرك كتاب پرقيمت ديگری دارد به نام دارالسلام كه كتاب قطوری هم است. در آن جا نقل می كند كه من با چند تن از بندگان خوب و صالح خدا از زيارت وجود مبارك حضرت ابی عبد اللّه الحسين بر می گشتيم. برای رسيدن به مقصد، بايد سوار كشتی می شديم و يكی از افرادی هم كه با ما سوار كشتی شد علامه بزرگ و خدمتگزار كم نظير شريعت آيت اللّه سيد مهدی نجفی قزوينی بود. در راه، باد بسيار شديدی وزيدن گرفت، طوری كه همگی دل از زندگی بريديم و به غرق شدن كشتی يقين كرديم. از قضا، در ميان مسافران تاجری بود كه خيلی ترسيد و شروع به گريه كرد و به امير المؤمنين متوسل شد.

در اين ميان، من به چهره علامه قزوينی نگاه كردم:

«كالجبل لا تحرّكه العواصف». [17]

مانند كوه محكمی كه بادها آن را نمی جنبانند نشسته بود و تكان نمی خورد و آرامش عجيبی داشت. برعكس ايشان، مرد تاجر اضطراب شديدی داشت و خيلی ترسيده بود. ناگهان ديديم ايشان برگشت و به آن تاجر گفت: چرا اين قدر ترسيده ای؟ چه خبر است؟ باد و ابر و باران