حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 306

پاسخی برای چند سوال قيامت بيابيم.

الان، آن اسكلت در بهشت زهرا بدون آن سرمايه می پوسد، درحالی كه بار آن را به دوش می كشد و در قيامت بايد جوابگوی هر ريالش باشد.

ما هم بايد جوابگو باشيم، زيرا پيامبر اسلام، صلی اللّه عليه و آله، فرمود:

«لا يزول قدم عبد يوم القيامة من بين يدی اللّه عز و جل حتی يسأله عن أربع خصال: عمرك فيما أبليته، و مالك من أين اكتسبته، و أين وضعته، و عنه حبنا اهل البيت ...». [21]

در دادگاه قيامت از انسان می پرسند كه ثورتت را از كجا آوردی و با آن چه كار كردی؟ اگر بگويد تمام عمرم را صرف جمع كردن دويست ميليارد تومان كردم و بعد آن را گذاشتم و رفتم، می پرسند: با اين نعمتی كه از سفر خدا برداشتی، چه كردی؟ خمس دادی؟ مكه رفتی؟ يتيمی را اداره كردی ...؟ اگر بگويد: اين ثروت را برای مخارج زن و بچه ام می خواستم، می گويند: يك زن و چند فرزند مگر چقدر هزينه داشتند و اين همه پول را برای چه كاری می خواستند؟ آن وقت است كه ديگر جوابی وجود ندارد و حسرت و اندوه وجود انسان را دربر می گيرد؛ روزی كه از افسوس خوردن گرهی وا نمی شود و پشيمانی ديگر سودی ندارد.

ما نيز به واقع گرفتاريم. شايد درجات اسارتمان با هم تفاوت داشته باشد، ولی همه به نوعی اسيريم. بياييد تا دير نشده از خدا بخواهيم به حق امير المومنين علی ما و همه بندگان خود را از اسارت نجات دهد و از خواب غفلت كه عاقبت حسرت باری در پی دارد بيدارمان كند.