حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 232

- «قال ما منعك ألا تسجد إذ أمرتك قال أنا خير منه خلقتنی من نار و خلقته من طين. قال فاهبط منها فما يكون لك أن تتكبر فيها فاخرج إنك من الصاغرين». [25]

خدا فرمود: هنگامی كه تو را امر كردم، چه چيز تو را مانع شد كه سجده نكردد؟ گفت: من از او بهترم: مرا از آتش پديد آوردی و او را از گل آفريدی. خدا فرمود: ای ازن يجايگاه و منزلتت كه عرصه فروتنی و فرمانبرداری است فرود آی؛ زيرا تو را نرسد كه در اين جايگاه بلند، بزرگ منشی كنی. پس بيرون شو كه قطعا از خوارشدگانی.

4. «و لا عيش الذّ من حسن الخلق». [26]

هيچ خوشی ای لذيذتر از اخلاق خوش نيست.

حسن خلق نعمت بسيار بزرگی است. كسی كه اخلاقش نرم است و با تواضع رفتار می كند درد نمی كشد و دردی هم نمی رساند. وجود مبارك امام حسن مجتبی، عليه السلام، در روايت زيبايی می فرمايند:

«انّ احسن الحسن خلق الحسن». [27]

نيك ترين نيكی ها خلق نيكوست.

خود ايشان هم مصداق بارز اين نيكويی بودند. در روايتی معروف گوشه ای از حسن خلق ايشان ثبت شده است كه برای ما بسيار آموزنده است.

رفتار امام حسن، عليه السلام، با مرد شامی

نقل است كه در مدينه مردی از اهالی شام كه تربيت يافته فرهنگ بنی اميه بود امام حسن، عليه السلام، را در راه ديد. جلو امد و مهار اسب را گرفت و شروع به نازا گفتن و لعنت فرستادن به ايشان كرد. امام هم عكس العملی نشان نداد و فقط به سخنان او گوش داد. پس از آن كه آن مرد سخنش تمام شد، امام مجتبی با رويی گشاده و پر لبخند به او سلام كردند و فرمودند: پدر جان، به نظر می رسد در شهر ما غريبی و شايد مرا