حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 104

آن مستحقق گفت: برادر، برای حفظ آبرويت بيا خانه و كل پول عبا را بردار و ببر.

اين رفتار از خواص تفكر و قلب بيدار است. اگر شيخ می خواست با اين مستحق بی تربيت برخورد كند و آبرويش را ببرد، می توانست. كافی بود به همان نمازگزاران صف اول اشاره كند يا اجازه بدهد كه آن ها در اين جريان مداخله كنند يا متوجه ماجرا شوند، ولی ديد اگر كارد به استخوان اين بنده خدا نرسيده بود اين كار را نمی كرد. از اين نظر، به او حق داد. از طرفی، به ياد كلام پروردگار افتاد كه می گويد:

«خذ العفو و أمر بالعرف و أعرض عن الجاهلين». [8]

عفو و گذشت را پيشه كن، و به كار پسنديده فرمان ده، و از نادان روی بگردان

«... و الكاظمين الغيظ و العافين عن الناس و اللّه يحب المسحنين». [9]

آنان كه ... خشم خود را فرو می برند، و از خطاهای مردم در می گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد.

اگر شيخ اين كار را نمی كرد، شايد يك نفر را برای هميشه از نماز و زكات و آخوند و مرجع تقليد جدا كرده بود، اما فكر كرد و كاری را انجام داد كه هم اثر تربيتی برای آن فرد داشت و هم برای مرجعيت شيعه سبب افتخار است.

ما هم بايد در اين آيات فكر كنيم و ببينيم چگونه می شود محبوب خدا شد؟ قدر مسلم، يك راهش همين است كه در مقابل عكس العمل های تند ديگران كه در مضيقه روحی هستند از كوره در نرويم، برايشان عذری بتراشيم، ببخشيمشان و به آنان نيكی كنيم.

مومن: كليد حل مشكلات

خطبه هشتادوشش نهج البلاغه خطبه ای است كه امير المؤمنين در آن چهل وصف برای اهل خدا بيان كرده است. انسان وقتی در نهج البلاغه يا قرآن