حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 420
روانی پيدا كند و به قول حضرت سيد الشهداء، عليه السلام، دچار «بطر» [2] و مستی شود. او اين قدر كم جنبه و كوچك نيست كه حادثه ای سخت در او تأثير منفی بگذارند؛ به طوری كه دربرابر آن ها گردن كج كند، ذليل و پست شود و ضعف نشان دهد.
مؤمن كسی است كه ايوب وار، ابراهيم وار، و حسين وار با حادثه روبه رو می شود. [3] او در حريم خدا می ماند و بيرون نمی رود، چون بيرون از حريم خدا فقط حريم شيطان و نفس اماره قرار دارد. [4]
3- شكور است
سومين خصوصيت بارز مؤمن، در بيان امير مؤمنان، شكر و سپاس بی اندازه او از نعمات خداوندی است. حضرت صفت شكر را نيز درباره مؤمن با صيغه مبالغه به كار می برد و می فرمايد: مؤمن انسانی شكور است.
شكور برای هر نعمتی كه بر او ارزانی می شود حدّ نهايی شكر را در مقابل پروردگار ادا می كند. وقتی نعمتی به مؤمن می رسد، با چشمانی اشكبار و صدايی حزين می گويد:
«الحمد للّه رب العالمين».
ماهيت شكر از نظر قرآن
اما آيا شكر فقط لفظی همچون «الحمد للّه رب العالمين» است، يا فراتر از آن، نام يك عمل است؟ قرآن مجيد تصريح می فرمايد كه شكر عمل است:
«اعملوا آل داود شكرا». [5]
ای خاندان داود، برای سپاسگزاری، به فرمان های حق عمل كنيد.
