فارسی
پنجشنبه 24 آبان 1403 - الخميس 11 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 44

نهايت نيز، همه را با خود به جهنم می برد و برای ابد به آتش می كشاند.

اما موضوع به همين جا ختم نمی شود. آيه 68- 66 سوره مباركه احزاب می گويد وقتی چهره همسر و فرزند و متعلقان اين فرد را در آتش جهنم از سويی به سويی می گردانند، آنان به پروردگار می گويند:

«يوم تقلّب وجوههم فی النّار يقولون يليتنا اطعنا اللّه و اطعنا الرّسولا. و قالوا ربّنا إنّا اطعنا سادتنا و كبراءنا فاضلّونا السبيلا».

ای كاش از خدا و پيامبر اطاعت كرده بوديم! و می گويند: پروردگارا، همانا ما از فرمانروايان و بزرگانمان اطاعت كرديم و آنان گمراهمان كردند.

ما از بزرگان خود اطاعت كرديم و با تو و پيغمبران و قرآنت رابطه برقرار نكرديم و جهنمی شديم، اما تقاضايی از تو داريم:

«ربّنا ءاتهم ضعفين من العذاب»

پروردگارا، بهره آنان را از عذاب دوچندان كن.

عذاب كسانی كه ما را با خود به دوزخ كشيدند دو برابر كن.

«و العنهم لعنا كبيرا».

و كاملا از رحمتت دورشان ساز!

ب. راهيان بهشت

در مقابل راهيان دوزخ، كسانی هم هستند كه با حس های باطن و هدايت انبياء رابطه برقرار كرده و با مشاهده عالم باطن از عيب ها درآمده وارد غيب ها شده اند. اين افراد همسر و فرزندانشان را با خود همسو كرده و آنان را نيز در حدّ امكان از عيب و نقص درآورده اند. قرآن كريم درباره حضور آنان در عرصه قيامت می گويد:

«جنّات عدن يدخلونها و من صلح من ءابائهم و ازواجهم و ذرّياتهم و الملئكة يدخلون عليهم مّن كل باب. سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبی الدّار». [2]

بهشت های جاويدی كه آنان و پدران و همسران و فرزندان شايسته و







گزارش خطا  

^