حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 423

در شب شكوهمند عاشورا كه:

چنان مجلسی در تاريخ يك بار اتفاق افتاده است و واعظی همچون سيد الشهدا، عليه السلام، نيز در عالم نيامده است. مستمعان نيز بی نظير بودند، ابی عبد اللّه فرمود:

«فانّی لا اعلم خيرا من اصحابی». [12]

در عالم بهتر از اين هفتاد و دو نفر وجود ندارد؛ نه در گذشته و نه در آينده.

اهل تسنن نقل كرده اند كه پيغمبر فرمود: آقای تمام مردم عالم شهدا هستند، آقای تمام شهيدان عالم اين هفتاد و دو نفر هستند، آقای اين هفتاد و دو نفر حسين من است. يعنی حسين نتيجه كل آفرينش است.

امام، عليه السلام، دستش را بلند كرد و فرمود:

«فاجعلنا من الشاكرين». [13]

در اين واپسين لحظه های حيات، ما را توفيق ده تا همه وجودمان را هزينه خودت و بندگی ات كنيم.

پروردگار عالم در قرآن می فرمايد:

«سنجزی الشاكرين». [14]

خداوند يقينا پاداش شاكران را می دهد.

خواجه نصير الدين طوسی توضيحی درباره شكر دارد كه تلفيقی از آيات و روايات است. اين تلفيق در مصباح الشريعه ذكر شده كه گفتار وجود مبارك امام صادق، عليه السلام، است.

خواجه نصير از حكيمان عاليقدر اسلامی محسوب می شود. حكمای قديم معتقد بودند كه كل عالم استوار بر ده عقل (عقول عشره) است و