حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 479
21 4
|
هرچه ما را لقب دهند آنيم |
، 65
|
هرچه گفتيم جر حكايت دوست |
، 65
|
هرگز حديث غايب و حاضر شنيده ای |
، 278
|
هرگز نرسی به نشانه دل |
، 105- 107
|
همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار |
، 67
|
هنگام سپيده دم خروس سحری |
، 323
|
و بدانيم اگر كرم نبود زندگی چيزی كم داشت ... |
، 63
|
و استنزلوا بعد عز من معاقلهم |
، 298
|
ور عملت نيست چو سعدی بمان |
، 326
|
ور می پذيری شكسته ما دلشكسته ايم |
، 278
|
ورنه تشريف تو بر بالای كس كوتاه نيست |
، 49
|
وعده وصل چون شود نزديك |
، 212
|
يا هست و پرده دار نشانم نمی دهد |
، 50
|
يعنی ببين كه می روم و دست خاليم |
، 304
|
يعنی به غير حرص و غضب نيست حاليم |
، 304
|
يعنی كه نمودند در آيئنه صبح |
، 323
|
يك سر دو خمار بر نگيرد |
، 279
|
يك سينه دو بار نگيرد |
، 279
|
يوسف مصری به بازار تو بازاری ندارد |
، 71
|
يمنی برقع من، بوی خدا بوی تو بود |
، 69
