.jpg)
.jpg)
حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 70
داده و يكی برای از دست دادن بهشت.
اما قلبی كه تعلق خاطرش به آخرت است، شعارش «زيستن برای خوردن» نيست. انديشه اش اين است كه خوردن و پوشيدن و زن گرفتن و لذت بردن و كار كردن و نفس كشيدنش بايد برای آباد كردن آخرت باشد. او ازدواج نكرده تا فقط از گناه زنا دور بماند و جهنمی نشود، بلكه شهوات رانی حلالش را هم وقف آخرتش كرده است.
به هرحال، اسلام برای اين نوع شهوت رانی حدی قرار نداده و در قرآن به صراحت آمده است:
«نساؤكم حرث لّكم فأتوا حرثكم أنّی شئتم». [23]
زنان شما كشتزار شمايند. هرزمان و هركجا كه خواستيد به كشتزار خود درآييد.
زن ومرد هر نوع لذتی كه بخواهند می توانند از همسر شرعی شان ببرند، اما قلبی كه به آخرت می انديشد همين لذت را هم برای آبادی آخرتش می برد. روز قيامت هم برای همه اين كارها به او پاداش می دهند.
«و أما القلب المشغول بالمولی فله الدنيا و العقبی و المولی». [24]
اما دلی هم هست كه نه وصل به دنياست و نه وصل به آخرت. بلكه وصل به محبوب است. پيغمبر می فرمايد صاحبان چنين قلبی هم دنيا و آخرت را دارند و هم پروردگار را. اين معنی واقعی با يك تير چند نشان زدن است. اين ها همان آدم های بافكر هستند كه همه جانبه سود می كنند و به رستگاری واقعی می رسند. دليلش هم اين بوده كه هرگز به خودشان و هستی پيرامونشان ظاهری نگاه نمی كنند و هيچ چيز را عادی نمی نگرند و در هرچيزی خدا را می جويند و او را می بينند.
ما به گل يا منظره زيبايی نگاه می كنيم و نمی توانيم از تحسين زيبايی
