حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 8

جنبه های زندگی می شوند. در اين زمان، پرده ها كنار می رود و خزانه عقل 124 هزار پيامبر و دوازده امام هويدا می شود و امام دوازدهم با دست مباركشان اشاره ای به سر مردم عالم می كنند و عقل ها را به مرحله كمال می رسانند. [10] در حقيقت، عقل محدود انسان به عقل نامحدود امام عصر پيوند می خورد. امام باقر، عليه السلام، دراين باره می فرمايند:

تا آن زمان، تنها الف علم پيدار شده است، ولی وقتی عقل ها به عقل او اتصال يافت از با تا يای علم هم پديدار می شود. [11]

اين داستان عقل و رشد آن و اهميت عقل دوم است. اگر انسان به دنبال عقل دوم نرود، ناقص می ماند و حتی اگر در راه هدايت يا در خانه هدايت باشد، سر از گمراهی در می آورد و به آلودگی های ظاهری و باطنی بسياری دچار می شود. [12] ما هم اگر بخواهيم می توانيم اهل هدايت باشيم، به شرط اين كه واقعا بخواهيم و عقلمان را به كار بيندازيم و از پيامبرمان پيروی كنيم و راه را همان طور برويم كه اوليای الهی رفتند.

شناخت راه

قرآن كريم در سه آيه زير اين راه را به ما نشان می دهد. نخست، آيه 172 سوره بقره است كه خداوند در ابتدای آن می فرمايد:

«يا أيها الّذين آمنوا»

ای اهل ايمان.

يعنی برای شروع اين راه بايد ايمان داشت، پروردگار را دوست داشت و به حرف هايش گوش كرد. پس، خطاب اين آيه با ماست كه اهل ايمانيم نه آن ها كه سخن پروردگارشان را گوش نمی كنند. در حقيقت، پروردگار عالم طلف كرده و در اين آيه با ما به صورت مستقيم حرف می زند.

«كلوا من طيّبات ما رزقناكم»

از انواع ميوه ها و خوردنی های پاكيزه كه روزی شما كرده ايم بخوريد.