فارسی
جمعه 07 دى 1403 - الجمعة 24 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 474

خلقت من در جهان يك وصله ناجور بود

، 62

خود بد بديد ای خسيسان زمن

، 31

خود حاصل عمر چيست؟ افسوس

، 139

خيری كن ای فلان و غنيمت شمار عمر

، 409

دانه پنهان كن به كلی دام شو

، 5

دانی كه چرا همی كند نوحه گری؟

، 323

در آن سينه دلی و آن دل پر از درد

، 430

در آن سينه دلی و آن دل همه سوز

، 430

در اين راه اميدم پيچ درپيچ

، 430

در رقص درآيد فلك از زمزمه عشق

، 253

در محشر اگر لطف تو خيزد به شفاعت

، 148

در ميان باديه بنشسته فرد

، 367

در ميان موج دريا تخته بندم كرده دوست

، 84

در نمازم خم ابروی تو در ياد آمد

، 277

در همه عمر از آن پشيمانيم

، 65

درخشنده افتاده بر روی خاك

، 390

دگر عضوها را نماند قرار

، 126

دل افسرده غير از آب و گل نيست

، 430

دل را در اين حديث ملامت نمی كنم

، 87

دلم پرشعله گردان سيه پر درد

، 430

دوستان در هوای صحبت يار

، 65

دولت خبر ز راز نهانم نمی دهد

، 50

ديد مجنون را يكی صحرانورد

3، 367

ديدن هر روز يگ گون، رنج جوراجور بود

، 62

ديده اهل طمع ز نعمت دنيا

، 305

ديده نديدم در آن جز جز رخ زيبای دوست

، 427

ذات معلوم بودت نيست مرغوب، از چه رو

، 62

رخ نمايان كن كه تا روشن شود بر خلق عالم

، 71

رسد آدمی به جايی كه به جز خدا نبيند ...

،

49

ره به جای دگر نمی دانيم

، 65

روز من در آفتاب شب درخشان می شود

، 12

روزانه نيك نمی بينی

، 107

روزها در ديده ام تاريك و ظلمانی است چون

، 12

روشنان را به حقيقت شب ظلمانی نيست

، 12

ريشه سرو كهنسال از جوان افزون تر است

، 139




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^