حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 81

بسم اللّه الرحمن الرحيم. الحمد للّه رب العالمين و صلّی اللّه علی جميع الأنبياء و المرسلين و صلّ علی محمّد و آله الطاهرين.

درباه تفكر و انديشه، روايت مهمی از وجود مبارك امير المؤمنين، عليه السلام، به ما رسيده كه بسيار درخور تامل است. حضرت می فرمايند:

«من كثر فكره فی المعاصی دعته اليها». [1]

يعنی بايد فكرهای منفی را كنار گذاشت، به گناهان فكر نكرد و مواظب بود انديشه به معصيت و گناه و خيال پردازی درباره آن ها ميل نكند، زيرا به تجربه ثابت شده كسی كه به گناه فكر می كند به دام آن می افتد: «دعته اليها». وقتی هم آدم به دام گناه افتاد خلاص شدنش بسيار مشكل است.

حضرت در فرمايش ديگری به اين مسالهخ اشاره می كنند و می فرمايند:

«ترك الذنب أهون من طلب التوبة». [2]

ترك گناه راحت تر از طلب توبه و افتادن در آن به مراتب آسان تر از بيرون آمدن از آن است؛ همان طور كه افتادن در چاه آسان و بيرون آمدن از آن بسی مشكل است.