حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 361

بپذيرند، مگر علی، عليه السلام، در نهج البلاغه به استاندار بصره عتاب نكرد كه چرا بر سر يكی از اين سفرها حاضر شده است. [7]

*** بهلول پس از آن جمله پرمغز، جمله دوم را بر روی ديوار نوشت:

«رفعت الجصّ و وضعت النصّ»

ای هارون، گچ بری های ظريفی در سالن ها و اتاق های اين كاخ به كار بردی، در عوض روش پيغمبر عظيم الشأن اسلام را به نابودی كشاندی.

او زندگی ای زاهدانه و معمولی داشت، پس تو كه ادعای خلافت او را داری چرا اين گونه زندگی می كنی؟

سپس جمله سوم را نوشت:

3 إن كان من مال غيرك فظلمت و اللّه لا يحب الظالمين»

اگر پول اين كاخ از آن خودت نبوده و از حق ديگران آن را ساخته ای، ظلم كرده ای و خدا در قرآن فرموده است كه من ظالمان را دوست ندارم و از آنان متنفرم. در نتيجه، تو با ساختن اين كاخ مورد نفرت خدا واقع شده و از چشم رحمت خدا افتاده ای.

«و إن كان من مالك فقد أسرفت و اللّه لا يحب المسرفين».

اما اگر پول از خودت و زحمت بازوی خود آن را ساخته ای كه هارون از زحمت بازوی خود يك شاهی هم نداشت و هرچه داشت متعلق به بيت المال بوداسراف كرده ای و خدا مردم اسراف كار را دوست ندارد. پس تو در هر صورت مورد نفرت خدا هستی و با اين كارها دين را پايمال كرده ای و روش پيغمبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله، را در جامعه بر باد داده ای. [8]

اين قدرت انديشه است. ممكن است روزی هزار نفر از كنار اين كاخ ها رد شوند و هيچ نكته ای هم به فكرشان خطور نكند، اما كسی كه